نام پژوهشگر: علی احمد یوسفی

پلیمریزاسیون اتیلن با استفاده از کاتالیست متالوسن بیس(ایندنیل)زیرکونیم دی کلراید
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1388
  علی احمد یوسفی   حسین عشقی

کاتالیست بیس( ایندینیل) زیرکونیم دی کلراید، با استفاده از ایندن و زیرکونیم تترا کلراید، تحت شرایط کنترل شده تهیه گردید. از این کاتالیست در پلیمریزاسیون همگن اتیلن، برای تعیین شرایط بهینه ی پلیمریزاسیون، استفاده شد. پلیمریزاسیون، با استفاده از راکتور بوچی و به دور از هوا و رطوبت، با کمک کاتالیست متیل آلومینوکسان انجام گرفت. به منظور یافتن نسبت بهینه ی al/zr، پلیمریزاسیون در محدوده ی مولی 105000- 45000=al/zr انجام شد. بر اساس نتایج حاصله، با افزایش این نسبت، به فعالیت کاتالیست افزوده شد و نسبت مولی بهینه حاصل نگردید. برای بررسی اثر دما بر پلیمریزاسیون اتیلن، این فرایند در دماهای 45، 55، 65، 75 و 85 درجه ی سانتیگراد انجام گرفت، که دمای بهینه برای این پلیمریزاسیون، 65 درجه ی سانتیگراد به دست آمد. با بررسی اثر فشار( غلظت اتیلن) بر پلیمریزاسیون، در محدوده ی 3 تا 9 بار، با افزایش فشار، فعالیت کاتالیست افزایش یافت. برای به دست آوردن زمان بهینه ی پلیمریزاسیون اتیلن، این واکنش در محدوده ی زمانی 15 تا 120 دقیقه انجام شد و مدت زمان 30 دقیقه برای پلیمریزاسیون به عنوان زمان بهینه تعیین گردید. با افزایش هیدروژن به محیط واکنش، در غلظت های پایین( کمتر از 40 میلی لیتر) افزایش فعالیت، و در غلظتهای بالاتر، کاهش فعالیت کاتالیست، مشاهده شد. با استفاده از روش ویسکومتری، تعیین متوسط وزن ملکولی برخی نمونه های پلیمری حاصل، انجام گرفت. همچنین با استفاده از آنالیز حرارتی(dsc) تعدادی از نمونه های پلیمری، دمای ذوب، آنتالپی ذوب و میزان بلورینگی این پلیمرها در دماهای متفاوت پلیمریزاسیون و غلظت های متفاوت متیل آلومینوکسان، بررسی شد. با افزایش دمای پلیمریزاسیون از درصد بلورینگی و دمای ذوب پلیمر کاسته شد. و باافزایش غلظت کمک کاتالیست متیل آلومینوکسان درصد بلورینگی و دمای ذوب پلیمر افزایش یافت.دمای ذوب برای نمونه های پلیمری بین 132 تا 135 درجه ی سانتیگراد و بلورینگی آنها بین 55 تا 80 درصد به دست آمد.