به علت ارزش اقتصادی بیشتر هیدروکربن های سنگین تر، افزایش میزان تورم لوله ها و وسایل اندازه گیری به علت میعان هیدروکربن های سنگین و همچنین افزایش احتمال انفجار با افزایش میزان هیدروکربن های سنگین، تلاش های زیادی برای جداسازی آنها از متان شده است. الاستومرهای پلی یورتانی به خاطر داشتن خواص مکانیکی، شیمیایی و گرمائی مطلوب به عنوان غشاء در زمینه جداسازی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش، غشاهای پلی یورتانی برای جداسازی هیدروکربنهای سنگین تر از متان انتخاب گردیدند. به منظور دستیابی به یک منطق درست و همچنین راهکاری در جهت بهبود خواص جداسازی، ترکیبات ساختاری هدفمند از پلی یورتان با تغییر مواد اولیه و سنتز این پلیمر، تهیه شده اند و رابطه ساختار و خواص جداسازی گاز برای مورد جداسازی مورد نظر استخراج شدند. برای ساخت غشاء از پلی یورتان های سنتز شده، روش وارونگی فازی خشک و حرارتی استفاده شد. با بررسی نتایج بدست آمده از آزمون های ftirو dsc از پلیمرهای سنتزی و نتایج حاصل از آزمون های تراوش پذیری گازها، اثر تغییر عوامل ساختاری نظیر پلی اُل، ایزوسیانات، زنجیرگسترنده و نسبت این عوامل بر خواص تراوایی گازهای متان، اتان و پروپان مورد بررسی قرار گرفت. در کلیه پلیمرهای سنتز شده تراوش پذیری پروپان بیشترین و متان کمترین گزارش شد. نتایج بیانگر افزایش تراوش پذیری گازهای میعان پذیر با خواص لاستیکی پلیمر می باشد. ترتیب تراوائی گازها در پلیمرها با تغییر نوع پلی ال به صورت، پلیمر بر پایه ppg > پلیمر بر پایه ptmg > پلیمر بر پایه capa می باشد. زیرا پلیمر بر پایه پلی کاپرولاکتون کمترین جدایی فازی را دارا می باشند و پلیمر بر پایه ptmg به دلیل تشکیل مناطق بلوری در قطعه نرم تراوائی کمتری در مقایسه با پلیمر بر پایه ppg از خود نشان می دهد. به عنوان مثال ضریب تراواءی پروپان در پلیمر بر پایه ppg ، پلیمر بر پایه ptmg و پلیمر بر پایه capaبه ترتیب برابر32/200 ، 72/181 و 36/61 می باشد. نتایج تراوائی گازها نشان داد که در پلیمرهای بر پایه هگزا متیلن دی ایزوسیانات بیشترین مقدار و تراوائی گازها در پلیمرهای بر پایه تولوئن دی ایزوسیانات کمترین مقدار را دارد، دلیل این امر مربوط به افزایش جدائی فازهای سخت و نرم در هگزا متیلن دی ایزوسیانات، افزایش رفتار لاستیکی پلیمر و نهایتاً افزایش تراوائی گازها در آن می باشد. به منظور افزایش راندمان جداسازی، نانو ذرات سیلیکا به دو پلی یورتان منتخب بر پایه پلی پروپیلن گلایکول 2000/ هگزامتیلن دی ایزوسیانات/ بوتان دی اُل و پلی یورتان بر پایه پلی کاپرولاکتون 2000/ هگزا متیلن دی ایزوسیانات/ بوتان دی اُل اضافه گردید. شش غشا مرکب پلی یورتان- سیلیکا تا 30% وزنی ذرات سیلیکا ساخته شده و آزمون های تراوش پذیری گازهای متان، اتان و پروپان در فشار 6 بار و دمای c?25 انجام گرفت. نانو ذرات سیلیکا از روش سُل-ژل با هیدرولیز تترا اتوکسی سیلان (teos) تهیه گردید. نتایج حاصل از آزمون های ftirو dsc از غشا مرکب پلی یورتان- سیلیکا، نشاندهند? توزیع بیشترذرات سیلیکا در میان قطعات نرم می باشند. نتایج بدست آمده نشان می دهد با افزایش ذرات سیلیکا در غشاءپلی یورتان بر پایه پلی اتر تراوش پذیری کاهش می یابد در حالیکه در غشاءپلی یورتان بر پایه پلی استر تراوش پذیری، با افزایش میزان ذرات سیلیکا، افزایش می یابد. به عنوان مثال تراوش پذیری متان و اتان در غشای پلی یورتان خالص بر پایه پلی اتر به ترتیب برابر 61/17 و 99/53 می باشد و با افزایش ذرات سیلیکا تا 5/11 در صد این مقادیر به 72/14 و 60/50کاهش می یابد.

اصل احترام به اموال، مالکیت و جایگاه آن در زندگی روزمره بشر و دیدگاه نظام حقوقی اسلام به این اصل مهم و اساسی در روابط اقتصادی و اجتماعی تا جایی است که پیامبر گرامی اسلام "ص" فرمودند«حرمه مال المسلم کحرمه دمه» همچنین ارزش و اعتبار تصرف اشخاص در اموال و نقش آن در ایجاد نظم و امنیت اجتماعی و اقتصادی بسیار مهم بوده به نحوی که مقنن در مورد دعاوی تصرف با هدف تضمین مالکیت و تصرف و الزام اشخاص به رعایت حریم این نهاد و تأمین نظم عمومی از دو نظام حقوقی متفاوت (اسلام-روم)، بالاخص حقوق فرانسه استفاده نموده است. حال از آنجا که دعاوی تصرف در حقوق ایران ذاتاً جنبه مدنی دارد و از جمله دعاوی حقوقی محسوب می شود و هدف اصلی این دعاوی احقاق حق شخصی و حمایت از متصرف است لذا با توجه به موارد ذکر شده فوق در این پایان نامه سعی شده است به بررسی تاریخچه دعاوی تصرف و انواع دعاوی و تعریف آن در حقوق فرانسه و انگلیس پرداخته و غصب را در فقه امامیه و قانون مدنی مورد بررسی قرار دهیم. سپس به بررسی دعوای تصرف عدوانی ، دعوای مالکیت و آیین دادرسی دعوی تصرف عدوانی که مربوط به شرایط دادخواست و جلسه دادرسی و رسیدگی به دلایل و صدور حکم و اجرای آن است پرداخته شده است، تا شهروندان محترم در زمان طرح دعوی با مشکلی روبرو نشوند و بتوانند در جهت احقاق حق شان گام بردارند .

مطالع? حاضر یک مطالع? مورد شاهدی است. نمون? مورد مطالعه 70 نفر از افراد مراجعه کننده به کلینیک های قلب و عروق بیمارستان های خاتم الأنبیاء(ص) و امام حسین(ع) شهرستان شاهرود بودند که با شکایت درد قفس? سینه مراجعه کردند. این افراد بیماری قلبی و عروقی نداشته و کلی? آزمایشات و یا تست ورزش آن ها نرمال بود، همچنین دچار بیماریهای جسمی مرتبط با ایجاد درد قفس? سینه نیز نبودند. نمون? گروه کنترل 70 نفر از همراهان بیماران و پرسنل بیمارستان که از نظر سن و جنس مشابه با گروه مورد بودند، انتخاب گردید. سپس اطّلاعات مورد نیاز توسط پرسشنام? 28 سوالی سلامت عمومیghq – 28 و پرسشنام? اطّلاعات پایه ای و شخصی جمع آوری شدند. 3/74 درصد از افراد مورد مطالعه را زنان و 7/25 درصد را مردان تشکیل دادند. 2/67 درصد از افراد دچار درد قفسه سینه آتیپیک و 9/42 درصد از افراد گروه کنترل دچار علائم مرضی روانشناختی بودند. در گروه دچار درد قفسه سینه آتیپیک 6/83 درصد دچار اختلال عملکرد اجتماعی و 1/70 درصد دچار اختلال جسمانی سازی و 7/68 درصد دچار اختلالات اضطراب و خواب و 8/38 درصد دچار اختلال افسردگی با علائم مرضی بودند. در حالی که در افراد گروه کنترل به ترتیب 4/71 درصد دچار اختلال عملکرد اجتماعی (p value = 0.089) و 1/47 درصد دچار اختلال جسمانی سازی (pvalue = 0.006) و 7/55 درصد دچار اختلالات اضطراب و خواب (p value = 0.119) و نیز 4/21 درصد دچار اختلال افسردگی (p value = 0.026) با علائم مرضی بودند . مقایسه آماری افراد دچار درد قفسه سینه آتیپیک با افراد گروه کنترل بویژه در اختلالات جسمانی سازی و افسردگی اختلاف معنی داری نشان داد . در مطالعه حاضر نشان داده شد که نمر? کلّی پرسشنامه ghq-28 در افراد دچار درد قفسه سینه آتیپیک به طور معنی داری بیشتر از افراد گروه کنترل می باشد. این موضوع در اغلب مطالعات مشابه نیز اثبات گردیده است. این مسأله زمانی حائز اهمیت می شود که افراد یاد شده که تعداد کثیری از مراجعین هر روزه به اورژانس ها و کلینیک ها را شامل می شوند تخت های بخش های قلبی را اشغال کرده و باعث عدم برخورداری بیماران واقعی قلبی از امکانات بیمارستانی می گردند. بیشترین تمایز بین دو گروه مورد مطالعه در اختلالات جسمانی سازی و افسردگی بود که این موضوع با برخی از مطالعات که اضطراب و افسردگی را بیان کرده اند، مغایرت دارد. به نظر می رسد که اختلاف حاضر بیشتر جنبه فرهنگی و اجتماعی و بومی داشته باشد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد تا در مواردی که پزشک بر حسب بالین بیمار مصلحت بداند، جهت تشخیص و تفکیک دقیق اختلالات روانپزشکی در بیماران مبتلا به درد قفسه سینه آتیپیک، ارجاع به متخصص مربوطه انجام شود تا بررسی لازم و در صورت نیاز درمان انجام شود. درصورت برخورد مناسب و اصولی با برنامه ریزی جامع سلامت روان می توان این بیماران را تفکیک و به سمت درمان مناسب هدایت کرد.

در حالیکه خیلی از پژوهشگران فرهنگ سازمانی، پژوهش های زیادی را درباره فرهنگ سازمانی انجام داده اند، اما در رابطه با فرهنگ سازمانی و سایر متغیرهای مهم سازمانی از جمله عملکرد سازمان پژوهش های اندکی انجام شده است. با این حال، پژوهش های بسیاری تأثیر و قدرت فرهنگ را بر عملکرد سازمانی را مورد تأیید قرار می دهند. این پژوهش به تبیین نقش فرهنگ سازمانی در عملکرد بانک های دولتی شهرستان بوشهر می پردازد. برای نیل به این هدف، در جهت سنجش فرهنگ سازمانی از مدل دنیسون استفاده شد. مولفه های این مدل، شامل مشارکت، ثبات، سازگاری و رسالت می باشد. برای بررسی عملکرد نیز از مدل سرآمدی سازمانیefqm استفاده شد، این مدل عملکرد سازمان را در دو حوزه توانمندسازها و نتایج مورد بررسی قرار می دهد. مدل مفهومی پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاری آزمون شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر اساتید و کارشناسان بانک وپایایی با استفاده از آلفای کرونباخ آزمون شد. پرسشنامه های ارزیابی عملکرد به وسیله مدیران شعب و پرسشنامه های فرهنگ سازمانی به وسیله کارکنان شعب پاسخ داده شد. مقدار پایایی برای پرسشنامه فرهنگ سازمانی 8/96 و برای پرسشنامه ارزیابی عملکرد 4/87 بدست آمد. برای تحلیل این دو دسته از داده های گردآوری شده از 43 شعبه بانک دولتی، از نرم افزارهای amos و spss استفادهشد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که از میان متغیرهای فرهنگ سازمانی دو بعد سازگاری و مشارکت با عملکرد بانک های دولتی در ارتباط است. بین متغیر سازگاری و عملکرد نیز رابطه معکوس برقرار می باشد.مدیران باید توجه کنند که برای سازگاری با شرایط پیش رو انجام هر اقدامی به نفع عملکرد بانک نخواهد بود و لازم است که از ریسک وانجام اقداماتی که از نظر منطقی مبهم و پر خطر است پرهیز شود. ارتباط بقیه ابعاد فرهنگ بر روی عملکرد به صورت غیرمستقیم است.

اهدف: در محیط دانش بنیان امروزی، سرمایه های فکری ارزش و اهمیت بیشتری برای سازمان ها و بنگاه ها نسبت به سرمایه های فیزیکی دارند. به تعبیری سرمایه های فکری، به عنوان سرمایه واقعی و جزء استراتژیک ترین سرمایه های سازمان های عصر حاضر به ویژه برای مراکز تحقیقاتی و سازمان های دانش بنیان مطرح می باشند. سازمان های دانش بنیان، جهت کسب مزیت رقابتی پایدار، نیازمند شناسایی و مدیریت آگاهانه و نظام مند سرمایه های فکری خود می باشند. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سرمایه فکری بر عملکرد شرکت های دانش بنیان فعال در پارک علم و فناوری شهر بوشهر می باشد. روش‏شناسی: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده، برای نیل به این هدف، در جهت سنجش سرمایه فکری از پرسشنامه ای که برخی از پرسش های آن توسط پژوهشگر تهیه گردیده و برخی از آن ها از ادبیات پژوهش استخراج شده، استفاده شد است. برای سنجش متغیر عملکرد، از مدل تعالی سازمانی (efqm) استفاده شده است. این مدل عملکرد سازمان را در دو حوزه توانمند سازها و نتایج مورد بررسی قرار می دهد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss19 و نرم افزارpls smart انجام شده است. یافته‏ها و نتیجه‏گیری: پژوهش حاضر با تبیین و شناسایی سرمایه های فکری و سنجش تأثیر آن ها بر عملکرد شرکتی، به ارائه چارچوبی نظام یافته منجر شده است. با توجه به نتایج حاصل شده از پژوهش و تأثیر مثبت و معنادار سرمایه فکری بر عملکرد شرکت های دانش بنیان، می توان بیان کرد، تقویت سرمایه های فکری موجبات بهبود عملکرد شرکت های دانش بنیان فعال در پارک علم و فناوری شهر بوشهر را فراهم می کند.

اعتیاد یک بیماری روانی، اجتماعی و اقتصادی است که از مصرف غیرطبیعی و غیرمجاز برخی مواد مانند الکل، تریاک، حشیش و... ناشی می شود و باعث وابستگی روانی یا فیزیولوژیک فرد مبتلا (معتاد (به این مواد می شود و در عملکرد جسمی، روانی و اجتماعی وی تأثیرات نامطلوب بر جای می گذارد. واژه ی اعتیاد به معنی مصرف مکرر و افزایش یافته یک ماده که محرومیت از آن سبب بروز علایم ناراحتی و میل غیرقابل کنترل برای مصرف مجدد آن ماده می شود و این روند به تباهی روانی و جسمی منجر می گردد می باشد. این وابستگی از طرفی باعث تسکین و آرامش موقت و گاهی تحریک و نشاط گذرا برای فرد می گردد و از طرف دیگر بعد از اتمام این اثرات سبب جستجوی فرد برای یافتن مجدد ماده و وابستگی مداوم به آن می شود.در این حالت فرد هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی به ماده مخدر وابستگی پیدا می کند و مجبور است به تدریج مقدار ماده مصرفی را افزایش دهد. اصطلاح اعتیاد از طبقه اصطلاحات رسمی حذف شده و اصطلاح وابستگی جایگزین آن شده است اما هنوز هم در زبان متداول به کار می رود و اصطلاح گویایی است . ممکن است آمار معتادان بیشتر از برآورد آماری ستاد مبارزه با مواد مخدر ( حدود دو میلیون نفر) باشد. ولی متأسفانه به لحاظ اینکه هیچ یک از این آمارها به روش علمی برآورد نشده اند قابل استناد نیستند. هم اکنون بیش از ??? میلیون مصرف کننده مواد اعتیادآور در جهان وجود دارد. ??? میلیون نفر معتاد به مواد توهم زایی مانند حشیش، ?? تا ?? میلیون نفر معتاد به ماده محرک کوکایین و مشتقات آن، ?? تا ?? میلیون نفر معتاد به هروئین و سایر مواد مخدر و سایرین نیز انواع مواد اعتیاد آور روانگردان و شیمیایی را مورد سوء استفاده قرار می دهند. مقالات خارجی و داخلی متعددی در زمینه ی اعتیاد و عوارض آن وجود دارد ولی تعداد کمی از آنها به ارتباط اعتیاد به مواد مخدر و حوادث عروقی می پردازد . مصرف مواد مخدر و دیگر ترکیبات اعتیاد آور بعلت اثرات دارویی ویژه خود تغییراتی در سطح فیزیولوژی و بیولوژی شخصی بوجود می آورد که قسمت مهم این تغییرات بر روی سلسله اعصاب مرکزی و محیطی انجام می گیرد و نتیجتاً بر روی حالات جسمانی - روانی فرد اثر می گذارد و شخص مواجه با تجاربی در تداوم از اهمیتی خاص برخوردار خواهد بود و مهمترین این تغییرات عبارتند از : تسکین موقت آلام روحی مانند : اضطراب ، افسردگی و بی قراری و تسکین موقت دردهای جسمانی احساس رضایت و آرامش درونی موقت و تشدید موقت و میزان هوشیاری بگونه ای غیرقطعی و چون اغلب معتادین قبل ازاینکه به اعتیاد روی آورند با مشکلاتی متعدد مانند اضطراب ، افسردگی ، بی قراری و تضادهای گوناگون مواجه بوده اند لذا مصارف اولیه مواد مخدر ممکن است در کوتاه مدت سبب تسکین ناراحتیهای فوق گردد و ترک ناگهانی و یا کاهش مصرف مواد مخدر پس از ایجاد وابستگی بدنی نسبت به دارو سبب اختلالاتی میگردد مانند بی قراری ، اضطراب ، خستگی مفرط ، گیجی ، حالات تهوع ، استفراغ و اسهال ، عدم تمرکز شدید و پاشیدگی افکار ، در چنین مرحله ای فرد معتاد با چنین حالاتی روبرو می گردد و بنابراین تنها راه فرار از آن را استفاده مجدد دارو بداند . وابستگی فرد معتاد نسبت به ماده مخدر صرفاً بدنی است و جنبه های وابستگی روانی آن به دارو در رابطه با مشکلات شخصیتی فرد در جریان تداوم اعتیاد از اهمیت اولیه برخوردار است . اثرات فیزیکی از اعتیاد به مواد مخدر، به گزارش موسسه ملی مواد مخدر (nida) بسته به نوع دارو متفاوت است، اما می تواند شامل بی نظمی ریتم قلب و حملات قلبی، مشکلات تنفسی و ایست تنفسی، تهوع، استفراغ، و درد شکم؛ گرفتگی و ضعف عضلات، آسیب کلیه و کبد، تشنج و از دست دادن حافظه و ابتلا به سرطان است. از آنجا که اپیوم یک داروی مخدر سداتیو و دارای اثرات ساپرس تنفسی وضد درد وگاستروپارزی وافت فشار خون و کاهش cardiac output و اثرات آنتی کولینرژیک می باشد بنابراین این احتمال وجود دارد که بیماران دچار cva که اعتیاد به اپیوم دارند ،حین بستری عوارض بیشتری شامل افزایش مدت بستری ,نیاز به ونتیلاتور, بستری در icu ,آریتمی bedsore,را نسبت به افراد غیر معتاد متحمل شوند. لذا هدف اصلی از این پژوهش بررسی اثرات اعتیاد به اپیوم بر روی عوارض کوتاه مدت بیماران دچار حوادث عروقی مغزی می باشد.

سابقه و هدف : درمان های مختلفی برای کنترل علائم ibs ارائه شده که داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و مهارکننده های ترشح سروتونین از آن دسته بوده ولی قدرت اثربخشی آنها در کنترل این سندرم هنوز مورد اختلاف نظر میباشد لذا هدف از این مطالعه مقایسه اثر دو داروی سرترالین و نورتریپتیلین در درمان سندرم روده تحریک پذیر با غلبه درد بوده است. مواد و روشها: این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی سه سویه کور و بر روی 30 بیمار با تشخیص ibs بر اساس معیارهای rome ii ، با علامت غالب درد شکم ، در بیمارستان امام حسین(ع) و خاتم الانبیای شاهرود صورت گرفته است. بیماران واجد شرایط به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره تقسیم و به مدت 8 هفته تحت درمان با سرترالین (گروه مورد) و نورتریپتیلین (گروه شاهد) قرار گرفتند. پس از درمان کلیه بیماران مجدداً مورد ارزیابی بالینی قرارگرفته و علایم بالینی آنها ثبت و به کمک نرم افزار آماری spss نگارش 16 و آزمونهای مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که 3/63% بیماران را متاهلین تشکیل داده و رنج سنی 39-30 سال با 30% شایع ترین سن درگیر در دو گروه بود. میانگین کاهش شدت درد شکم درگروه سرترالین بعد از درمان 14/5 ± 25/31 و در گروه نورتریپتیلین 65/5 ± 86/13 بدست آمد که این کاهش شدت درد بطور معنی داری در گروه سرترالین بیشتر بود (p<0.03). میانگین کاهش اتساع شکم بعد از درمان در گروه سرترالین 51/7 ± 04/7 و در گروه نورتریپتیلین 82/5 ± 27/2 بود که این کاهش بطور معنی داری در سرترالین بیشتر بود(p<0.05 ). همچنین میانگین کاهش بروز اختلال در روند زندگی و تحت تاثیر قرار دادن نظم زندگی و تعداد روزهای وجود درد شکم نیز در گروه سرترالین بطور معنی داری بیشتر از نورترپتیلین بود (p<0.03) و در نهایت میانگین کاهش امتیاز کلی سندرم روده تحریک پذیر بعد از درمان در داروی سرترالین 73/100 و در گروه نورتریپتیلین 49/64 به دست آمد که به طور معنی داری در گروه سرترالین بیشتر بود (p<0.04) ولی در خصوص سایر متغیرها ارتباطی یافت نشد. نتیجه گیری: هر دو داروی سرترالین و نورتریپتیلین در درمان ibs با غلبه درد شکمی در یک دوره درمانی دو ماهه سودمند بوده ولی تاثیر سرترالین در کنترل درد و اتساع شکم از نورتریپتیلین بیشتر و همچنین تاثیر آن در کنترل اختلالات پیش آمده در روند زندگی، از نورتریپتیلین بیشتر است. کلمات کلیدی: سرترالین، نورتریپتیلین، سندرم روده تحریک پذیر. درد شکم

منابع آب موجود بر سطح کره زمین همواره با فعالیت های بشر آلوده می شوند. وجود بیش از حد مجاز فلزات سنگین عامل آلودگی منابع آب می باشند. یکی از روش های تصفیه منابع آب، استفاده از فرایند های غشایی می باشد. در همین راستا در پروژه حاضر، نخست غشاء کامپوزیتی پلی سولفون- سیلیکا به روش جدایش فازی ساخته شده و در مرحله بعد ذرات سیلیکا از شبکه ی پلیمر حذف شدند. در بخش دیگر این آزمایشات نانولایه پلی دوپامین بر سطح هر دو غشاء پلی سولفون و پلی سولفون- سیلیکا ایجاد شد. پس از ایجاد این لایه، سطح از سفید به قهوه ایی تیره تغییر رنگ پیدا کرد. پس از ساخت غشاء خواص فیزیکی مانند تخلخل و زبری با استفاده از میکروسکوپ های الکترونی روبشی و عبوری (tem و sem)، میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) و طیف سنج مادون قرمز (ftir) مورد بررسی قرار گرفت. زاویه تماس آب به منظور بررسی آبدوستی و خاصیت ترشوندگی سطح غشاء اندازه گیری شد و همچنین فلاکس گذر آب خالص و نفوذپذیری غشاء نیز با استفاده از دستگاه فیلتراسیون ساخته شده بررسی شد. در پایان غشاهای ساخته شده در جداسازی کروم (v?) از محلول آبی با استفاده از سیستم پیوسته مورد استفاده قرار گرفت و ظرفیت جذب، مدل های ایزوترم و سینتیک نیز با بکارگیری سیستم پیوسته بررسی شدند. نتایج نشان دادند غشاهای نانو کامپوزیتی، خاصیت آبدوستی بالا و عملکرد ضد رسوب گیری مناسبی داشته اند. همچنین تخلخل سطح در حضور نانوذرات سیلیکا افزایش یافته و فلاکس گذر آب خالص پس از حذف سیلیکا نیز افزایش چشمگیری داشته است. از سوی دیگر حضور نانولایه پلی دوپامین بر سطح غشاء باعث افزایش آبدوستی سطح شده است ولی با افزایش ضخامت پلی دوپامین فلاکس گذر آب خالص کاهش یافته است. بررسی نتایج، ظرفیت جذب بالای کروم و در نتیجه امکان جداسازی آن توسط غشاهای دوپامینی را نشان داده اند. برازش داده های تجربی بر روی مدلهای ایزوترم و سینتیک جذب نشان داد مکانیسم جذب کروم در این غشاها چندلایه بوده است.

زمینه: در سالهای اخیر پژوهش های مختلفی بر روی تمایل به ماندگاری انجام پذیرفته است که هر یک از آن ها از جنبه های مختلفی، به این موضوع پرداخته اند. این مطالعه در پی آن است تا تأثیر عوامل فردی (رضایت، درک حمایت سازمانی، احساس ارزش، تعهد سازمانی و تعادل کار و زندگی)، عوامل شغلی (بازخورد، استقلال و اهمیت وظیفه)، عوامل سازمانی (رفتار یا سبک رهبری و توانمندسازی) و عوامل روانشناختی (ریسک پذیری، تحمل پذیری ابهام و خلاقیت) بر تمایل به ماندگاری کارکنان در سازمان تأمین اجتماعی شهر بوشهر و شیراز را شناسایی و مورد بررسی قرار دهد. هدف: هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل موثر بر تمایل به ماندگاری کارکنان در سازمان تأمین اجتماعی می باشد. در این پژوهش چهار دسته از عوامل سازمانی، عوامل شغلی، عوامل فردی و عوامل روانشناختی به عنوان عوامل اثرگذار بر روی تمایل به ماندگاری در نظر گرفته شد. روش‏ شناسی: این پژوهش در زمره پژوهش های کاربردی و از منظر نحوه گردآوری داده ها، در زمره پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری را کارکنان سازمان تأمین اجتماعی در شهر شیراز و بوشهر تشکیل می دهند و از نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری انجام شد. گویه های پرسشنامه این پژوهش از طریق بررسی پژوهش های پیشین، استخراج گردید و بخشی از آن توسط نگارندگان مطرح شد. روایی پرسشنامه از دو جنبه روایی محتوا و روایی سازه بررسی شد و پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ آزمون شد. پرسشنامه به وسیله کارکنان شعب سازمان تأمین اجتماعی شهر بوشهر و شیراز پاسخ داده شد. برای تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارهای amos و spss استفاده شد. یافته‏ ها: نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که متغیرهای تعهد سازمانی، توانمندسازی، رضایت و تحمل پذیری ابهام بر تمایل به ماندگاری کارکنان تأثیر مثبت و معنادار و متغیر خلاقیت بر تمایل به ماندگاری کارکنان تأثیر منفی و معنادار دارد. تأثیر متغیرهای رفتار رهبری، تعادل کار و زندگی، بازخورد، اهمیت وظیفه، درک حمایت سازمانی و ریسک پذیری بر تمایل به ماندگاری کارکنان مورد تایید قرار نگرفت. متغیر احساس ارزش تأثیر غیر مستقیم بر تمایل به ماندگاری کارکنان داشت. نتیجه‏ گیری: با توجه به نتایج پژوهش، توجه به عواملی از جمله رضایت کارکنان و تعهد سازمانی و توانمندسازی آنها حائز اهمیت می باشد.