امروزه ارائه خدمات تلفنی روی شبکه های سوئیچینگ بسته ای به عنوان یکی از موضوعات اساسی حوزه شبکه مطرح شده است تا برخی معایب سیستم های سنتی سوئیچینگ مداری (از قبیل بالابودن هزینه ارتباط و نگهداری) را مرتفع کرده و سرویس های تکمیلی را نیز ارائه دهد. از جمله اهداف کلیدی در ارائه خدمات تلفنی، حفظ کیفیت خدمات می باشد. اما شبکه های موجود معمولاً شبکه هایی بر مبنای بهترین تلاش بوده و برای کاربردهای بلادرنگ مناسب نمی باشند. این بدان معناست که در این شبکه ها هیچ تکنیک ذاتی برای کنترل تلفات و تأخیر ترافیک تلفنی وجود ندارد. برای برطرف کردن این مشکل در نخستین مرحله، ارزیابی عملکرد شبکه اهمیت فراوانی دارد تا دریابیم کدامیک از اجزای شبکه نمی تواند کیفیت خدمات مورد نظر را فراهم آورد. بنابراین در این پایان نامه ضمن معرفی استاندارد ها ، روش های کلی پیاده سازی و ملزومات خدمات تلفنی روی شبکه های سوئیچینگ بسته ای ، شیوه ای جامع بر اساس آنالیز معیارهای کمی وکیفی ارائه می شود تا آمادگی شبکه های مبتنی بر اترنت در ارائه خدمات تلفنی ارزیابی شود. برای ارزیابی معیارهای کمی، روشی نوین به منظور تعیین ظرفیت در دسترس شبکه برای پشتیبانی از خدمات صوتی با در نظر گرفتن محدودیت پهنای باند و تأخیر پیشنهاد می شود. صحت عملکرد روش پیشنهادی به کمک نرم افزار opnet که شبیه سازی توانا در عرصه شبکه می باشد بررسی می شود. در روش ارائه شده برای تحلیل پهنای باند، پس از محاسبه ظرفیت در دسترس هر یک از اجزای شبکه، گلوگاه پهنای باند با در نظر گرفتن عنصری که حداقل ظرفیت در دسترس را دارد، مشخص می شود. سپس حداکثر تماس های تلفنی پشتیبانی شده توسط این عنصر به عنوان محدودیت ناشی از پهنای باند در شبکه مفروض ارائه می شود. محدودیت ناشی از تأخیر به کمک آنالیز صف بندی بررسی می شود. در این روش تماس ها بین نقاط انتهایی شبکه بصورت مداوم اضافه می شوند. زمانی که تأخیر بسته ها به حد مجاز در نظر گرفته شده برای کاربردهای محاوره ای رسید، حداکثر تعداد تماس های با در نظر گرفتن معیار تأخیر بدست می آید. مزیت روش پیشنهادی نسبت به نرم افزار opnet در این است که در این نرم افزار هر گونه تغییر در ساختار و پروتکل های شبکه پیچیده و در بسیاری از موارد غیر ممکن است. در حالی که در روش ارائه شده شبکه بصورت ریاضی مدل می شود و براحتی می توان تغییرات را اعمال کرد. در سال های اخیر پژوهش های بسیاری مبتنی بر ارزیابی شبکه بر اساس معیارهای کیفی انجام شده است. پرکاربردترین معیار ارزیابی کیفی شبکه ، mos می باشد. که در این معیار تعداد زیادی از شنوندگان به کیفیت گفتاری که از یک سیستم مخابراتی عبور کرده، عددی بین یک تا پنج نسبت می دهند. اعمال این معیار به شبکه های بلادرنگ امکان پذیر نمی باشد. در این نوع از شبکه ها از برخی روش های محاسباتی برای تعیین این معیار کیفی استفاده می شود. در این پایان نامه extended_e_model که یک مدل محاسباتی در ارزیابی کیفیت ادراکی گفتار است به یک شبکه نمونه اعمال می شود و نتایج حاصل از معیارهای کمی وکیفی با یکدیگر مقایسه می شوند. در نهایت در بخش پایانی رساله، روشی هفت مرحله ای به منظور پیاده سازی موفق خدمات تلفنی روی شبکه های سوئیچینگ بسته ای معرفی می شود و با اعمال این روش به یک شبکه نمونه ، نحوه عملکرد آن توضیح داده می شود.