پژوهش حاضر به منظور اثربخشی مداخله رفتاری، آموزش اندیشه ورزی( ذهن آگاهی) و پذیرش بی قید و شرط بر تصویر بدنی منفی، خودپنداشت و کیفیت زندگی گروهی از دانشجویان دانشگاه پیام نور انجام گرفته است. پس از اجرای پرسشنامه چند بعدی روابط بدن – خود(mbsrq)، تعداد 30 آزمودنی دختر با میانگین سنی 24 سال و 8 ماه و دامنه سنی 37-20 سال که نمرات کل آنها در پرسشنامه چند بعدی روابط بدن – خود کمتر از 160 و در زیر مقیاس رضایت از نواحی بدن کمتر از 33 بود انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره جایگزین شدند. آزمودنیهای هر دو گروه به کلیه گویه های پرسشنامه چند بعدی روابط بدن – خود(mbsrq)، مقیاس ارزیابی تصویربدنی، پرسشنامه خودپنداشت بک و پرسشنامه کیفیت زندگی قبل از مداخله و پس از مداخله پاسخ دادند. پس از اجرای 12 جلسه مداخله رفتاری، آموزش ذهن آگاهی و پذیرش بی قید و شرط، تحلیل یافته ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری spss آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین گروههای آزمایش و کنترل در زمینه تصویر بدنی و خودپنداشت وجود دارد و نشان دهنده بهبود تصویر بدنی و مولفه های آن(رضایت از نواحی بدنی، گرایش به تناسب، ارزیابی تناسب، ارزشیابی ظاهر و دلمشغولی نسبت به اضافه وزن) و خودپنداشت آزمودنیها بود. هچنین نتایج یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل تغییر یافته اما این تغییر در سطح معناداری نبود. با توجه به یافته های فوق می توان گفت مداخله رفتاری، آموزش ذهن آگاهی و پذیرش بی قید و شرط با اصلاح مولفه های رفتاری و شناختی مرتبط با تصویر بدنی باعث بهبود قضاوت افراد نسبت به بدن خود و ادراک بهتر و نزدیک تر آن به حالت واقعی شده و منجر به افزایش رضایت بدنی و خودپنداشت افراد می شود.