چکیده ندارد.

سیستم های اطلاعات کوانتومی از جمله مباحث علمی جدید است که از چند دهه پیش مورد توجه فیزیکدانان و محققان علوم کامپیوتر قرار گرفته است.هدف آن ارائه روش هایی برای همانندسازی هر آنچه در سیستم های اطلاعات کوانتومی داریم به دنیای کوانتومی می باشد. ارتباط از راه دور کوانتومی پدیده ای جالب از سیستم های اطلاعات کوانتومی است که طبق آن حالت کوانتومی یک ذره )مانند حالت قطبش فوتون یا حالت اسپین الکترون) به مکانی دیگر منتقل می شود. اولین پروتکل (استاندارد) آن به وسیله یک گروه تحقیقاتی در سال 1993 طرح ریزی شد که در آن از خاصیت کوانتومی حالت های درهمتنیده و دو کانال ارتباطی کلاسیکی و کوانتومی استفاده شده است. حدود چهار سال بعد، این طرح به تأیید تجربی رسید. از پروتکل های مشابه آن می توان به تهیه حالت از راه دور و معاوضه درهمتنیدکی نام برد. با توجه به این که پدیده ارتباط از راه دور کوانتومی به طور بنیادی مرتبط با درهمتنیدگی کوانتومی، قضیه هیچ-کپی، و اندازه گیری حالت های کوانتومی است این موضوع به شکل خاصی مورد توجه فیزیکدانان و هم چنین از آن جایی که از این پروتکل برای کاربردهایی در طراحی کامپیوترهای کوانتومی و ارتباطات کوانتومی استفاده می شود، این پدیده مورد علاقه متخصصان علوم کامپیوتر قرار گرفته است. هدف از این پایان نامه، مطالعه و بررسی پروتکل استاندارد و موارد مشابه می باشد. در این پژوهش، پس از آشنایی با مباحث بنیادی و پیش نیاز های لازم در حوزه سیستم های اطلاعات، به نقد و بررسی پروتکل استاندارد پدیده ارتباط از راه دور کوانتومی پرداخته نهایتاً طرح جدیدی از آن بدون نیاز به کانال کلاسیکی (ارتباط از راه دور غیر موضعی) ارائه می دهیم. علاوه بر اهمیت تکنیکی که ارتباط از راه دور کوانتومی غیرموضعی می تواند داشته باشد، این طرح یک قدم به جلو در راستای تحقق واژه ارتباط از راه دور به معنی خارق العاده و متافیزیکی آن نیز می باشد.