امروزه شبکه های حسگری بیسیم بدلیل کارایی بالا، در کاربردهایی چون نظارت بر محیط، یافتن و رهگیری هدف، مراقبتهای پزشکی، محیطهای هوشمند، تشخیص آلودگی و غیره مورد توجه ویژه ای واقع شدهاند. با اینکه هر حسگر به تنهایی توانایی ناچیزی دارد، ترکیب صدها حسگر کوچک امکانات جدیدی را عرضه می کند. در واقع قدرت شبکه های حسگری بی سیم در توانایی به کارگیری تعداد زیادی گره کوچک است که خود قادرند سرهم و سازماندهی شوند و در موارد متعددی چون مسیریابی هم زمان، نظارت بر شرایط محیطی، نظارت بر سلامت ساختارها یا تجهیزات یک سیستم به کار گرفتهشوند. اجزای تشکیلدهنده این شبکهها حسگرهای کوچکی هستند که بدلیل استفاده از باتریهای غیر قابل شارژ، دارای محدودیت منابع انرژی میباشند. همچنین علاوه بر محدودیت فوق، حسگرها دارای محدودیتهای دیگری چون محدودیت در پهنای باند، محدودیت پردازش و محدودیت در ارسال و دریافت اطلاعات میباشند. بنابراین با توجه به این محدودیتها و همچنبن عوامل مخربی چون نویز و فیدینگ، دست یافتن به روشهایی برای داشتن بهترین تخمین در شبکه از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود. روش پیشنهادی شامل دو بخش کلی و مجزا میباشد. روش پیشنهادی اول شامل اصلاحاتی در ساختار کل شبکه و بررسی اثر خوشهبندی حسگرها در ارتقاء کارایی سیستم و توان مصرفی میباشد. در این روش سعی شده است با کاهش تبادل اطلاعات میان حسگرها و fc ، توان مصرفی شبکه کاهش داده شود. از طرف دیگر، با انجام پردازشهای اولیه در داخل خوشهها، حساسیت خطای سیستم به نویز حسگرها کمتر شود. پیشنهاد دوم برای حسگرها و عملیات داخل خوشهها میباشد. بدلیل اینکه حسگرهای داخل خوشهها در فاصله کمی از هم قرار دارند، انتظار میرود همبستگی اطلاعات میان آنها بالا باشد. بنابراین در این روش سعی شده است تا با استفاده از تکنیک ویولت، اطلاعات زائد را حذف و از ارسال آنها به ch2 جلوگیری نمود. این امر نیز در حالت کلی باعث صرفه جویی در توان خواهد شد.