با توجه به این که برای رسیدن پلاسما به حالت اشتعال به منظور انجام واکنش های همجوشی، گرم کردن اهمی کافی نیست، برای رسیدن به این حالت از روش های اضافی مانند تزریق امواج استفاده می شود. در توکامک های بزرگ میدان مغناطیسی قطبی در مقابل میدان چنبره ای قابل صرف نظر کردن است و چون میدان چنبره ای از مرتبه بسیار بزرگی است، می توان برای گرم کردن پلاسما از امواج سیکلوترونی استفاده کرد. اما در توکامک های کوچک میدان چنبره ای ضعیف است و دیگر این روش انرژی دادن بازدهی چندانی ندارد. لذا از روش ایجاد جریان پلاسما به منظور تنگش پلاسما استفاده می کنند. یکی از موثرترین روش ها برای ایجاد جریان در پلاسما روش تزریق امواج هیبریدی پایین است. تولید جریان پایا در راکتورهای تولید توان همجوشی از اهمیت زیادی برخوردار است. تلاش-های بسیاری برای ایجاد روش های تولید جریان حالت پایا و پیوسته در توکامک ها و در عین حال کاهش هزینه های تولید شده است. یکی از این روش ها ابداع توکامک های کروی است. این توکامک ها نسبت منظر (نسبت شعاع اصلی به شعاع فرعی)کوچکی نسبت به توکامک های چنبره ای دارند و می توانند سطح توان بالاتری به ازای میدان مغناطیسی داده شده تولید کنند. با توجه به اینکه در توکامک-های کوچک اندازه میدان قطبی و چنبره ای از یک مرتبه است ما می توانیم در جهت بهتر محصور شدن پلاسما از این میدان استفاده کنیم. یکی از توکامک های کوچک کروی توکامکnstx است که در این پایان نامه مورد بررسی قرار می گیرد. این توکامک می تواند جریان خودالقایی پلاسمای بزرگی ایجاد کند و هزینه های تولید جریان القایی را در خود کاهش دهد. در این پایان نامه، نتایج حاصل از کد شبیه سازی امواج هیبریدی پایین در توکامک کوچکی مثل nstx و توکامک بزرگی مانند tftr مورد بررسی و مقایسه قرار می-گیرد که کارایی بالاتر ماشین nstx را نشان می دهد و این نکته را بیان می کند که با کاهش هزینه و صرفه جویی در زمان می توان به سطح بالاتری از توان خروجی دست یافت. کلمات کلیدی: توکامکnstx، امواج هیبریدی پایین، جریان رانشی، ضریب پخش نیمه خطی، توان نیمه خطی