چکیده در این مطالعه، برای تعیین مزیت نسبی تولید گندم آبی در استان مازندران از ماتریس تحلیل سیاستی (pam) طی سال های 1368 تا 1387 استفاده شد و با استفاده از مدل arima روند تغییرات شاخص های بدست آمده از ماتریس تحلیل سیاستی (npc, npci, epc & drc) برای سال های 1388 تا 1390 پیش بینی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده تولید گندم آبی در استان مازندران بین سال های 1368 تا 1380 فاقد مزیت نسبی بوده و از سوی دیگر سیاست های کلان، محصولی و نهاده ای اعمال شده در مورد این محصول در دهه ی هفتاد دارای سازگاری لازم نبوده و در اثر حمایت مشابهی نداشتند. اما در طی سال های 1381 تا 1387، به علت شکل گیری یک دیدگاه استراتژیک در چارچوب طرح افزایش عملکرد گندم (خودکفایی گندم) از سال 1381، روند مزیت نسبی تولید گندم آبی استان مازندران رو به بهبود و ثبات داشته است. نتایج پیش بینی مدل arima برای سال های 1388 تا 1390 بیانگر ادامه روند ثابت مزیت نسبی در تولید این محصول است.