یکی از موارد بسیار مهمی که از لحاظ شرعی و عرفی و قانونی توجه متفکران را جلب نموده و دراخلاق پزشکی از آن یاد می شود درخصوص تولد جنینی است که دچار ناهنجاری بوده و تولد او ممکن است مشکلات برای فرد و خانواده او فراهم آورد. در این پایان نامه بر اساس مفهوم معنای زندگی در سه دیدگاه سودگرایی، وظیفه گرایی و اسلام به عنوان دیدگاهی فضیلت گرا در مورد چگونگی جواز و یا عدم جواز سقط «جنین ناهنجار» بحث شده است. در دیدگاه سودگرایی و با تکیه به نظر پیتر سینگر سقط جنین معلول مطلقاً آزاد است. در منظر وظیفه گرایی عمل گرا؛ با توجه به نظر کانت سقط جنین ناهنجار غیر مجاز می باشد. در دیدگاه اسلام سقط جنین ناهنجار پس از چهار ماهگی غیر مجاز می باشد. ولی قبل از چهار ماهگی آراء و فتاوی مختلفی وجود دارد. از منظرمذاهب حنفی و شافعی بعضی از فقهایشان سقط جنین معلول را قبل از 120 روز ، حتی بدون اجازه همسر جائز شمرده اند و بعضی در هر شرایطی آن را حرام دانسته اند. اما در فتوای غالب فقهای مالکی سقط جنین به طور عام حرام است. در منظر فقه شیعه با توجه به نظر ائمه معصومین(ع) سقط جنین پس از 120 روز حرام است. ولی قبل از آن طبق قوانین مصوب در ایران در خصوص بیست و نه فقره از ناهنجاری ها مجاز شمرده شده است. واژگان کلیدی: سقط جنین ، ناهنجار،معلول، اخلاق پزشکی، سودگرایی، وظیفه گرایی، فضیلت گرایی، اسلام، فقه حنفی، شافعی، مالکی