این مطالعه به منظور بررسی اثرات لسیتین جیره بر عملکرد رشد، شاخص های هماتولوژیک، بیوشیمیایی خون و ترکیب اسید چرب بدن بچه تاس ماهی سیبری (acipenser baeri brandt 1869) انجام گرفت. ماهی هایی با میانگین وزن اولیه 3/0±9/32 گرم با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و مقادیر مختلف لسیتین شامل صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10درصد لسیتین به مدت 8 هفته غذادهی شدند. بچه ماهیان 5 وعده در روز بر مبنای درصد وزن بدن و در ساعات 8 ، 12 ، 16 ، 20 و 24 غذادهی شدند. این مطالعه نشان داد بکارگیری لسیتین تا 5/7 درصد در جیره این ماهی باعث افزایش رشد می گردد (p<0.05). همچنین نتایج محقق ساخت میزان چربی لاشه در تیمار 5/2 درصد لسیتین بالاتر از سایر تیمارها بود (p<0.05). اما در سایر ترکیبات لاشه شامل پروتئین، چربی و خاکستر اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میزان تری گلیسیرید و کلسترول درجیره های حاوی صفر و 5/2 درصد لسیتین بطور معنی داری بالاتر بود (p<0.05). همچنین میزان توتال پروتئین و آلکالین فسفاتاز در تیمار حاوی صفر درصد لسیتین بصورت معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بود (p<0.05). میزان بیلی روبین و آلانین آمینوترانسفراز (ترانس آمیناز) تحت تاثیر مقادیر مختلف لسیتین قرار نگرفتند. میزان هموگلوبین درتیمار های 5 و 5/7 درصد لسیتین در مقایسه با سایر تیمارها به طور معنی داری دارای مقادیر بالاتری بود (p<0.05). میزان هماتوکریت در تیمار 5/7 درصد لسیتین بصورت معنی داری مقادیر بالاتری نسبت به سایر تیمارها نشان داد (p<0.05). ترکیب اسیدهای چرب بدن بچه تاس ماهیان تحت تاثیر جیره های مورد نظر قرارگرفتند. بطوریکه بیشترین مقادیر مجموع اسیدهای چرب امگا 6 نظیر اسید لینولئیک (c18:2n-6) و کمترین مقادیر مجموع اسیدهای چرب امگا 3 در ماهیان تغذیه شده با جیره 5/2 درصد لسیتین مشاهده شد (p<0.05). از سوی دیگر بصورت معنی داری بیشترین مقادیر hufaنظیر ایکوزاپنتانوئیک اسید (c20:5n3) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (c22:6n3) در ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 10 درصد لسیتین مشاهده شد (p<0.05). مطالعه حاضر نشان می دهد که بکارگیری مقادیر 5 تا 5/7 درصد لسیتین در جیره بچه تاس ماهی سیبری سبب بهبود شاخص های رشد، هماتولوژیک و بیوشیمیایی شده از سوی دیگر قرار دادن لسیتین به میزان 10 درصد سبب افزایش مقادیر hufa در این گونه می گردد.