هدف اصلی این پژوهش بازشـناسی جایگاه قانونی اسناد طراحی شهری، فرایند تهیه (ابعاد رویه?ای) و انواع اسـناد در نظام برنامه?ریزی ایران است که برای دستیابی به الگو و راهنمای عمل مناسب و صحیح، بررسی مقایسه?ای(تطبیقی) میان جایگاه این اسناد در نظام برنامه?ریزی ایران و انگلستان انجام می?پذیرد. بی?شک الگوبرداری از جایگاه سیاست?های طراحی شهری، روند تهیه و تصویب اسناد طراحی شهری، حوزه اختیارات و یکپارچگی نهادهای موثر در امر سیاست?گذاری، تهیه و اجرا در نظام برنامه?ریزی انگلستان در مورد اسناد طراحی شهری در شکل?گیری مناسب، عملکرد و نقش صحیح اسناد طراحی شهری در نظام برنامه?ریزی شهری ایران تاثیرگذار خواهد بود. این پژوهش در حیطه پژوهش?های کاربردی قرار می?گیرد و روش اصلی در این تحقیق توصیفی و نیز روش بررسی تطبیقی عمومیت?گرایانه و کشف مغایرت است؛ با این حال در بخش مبانی نظری و مباحث شناخت نظام برنامه?ریزی و جایگاه اسناد طراحی شهری از روش تحلیل داده?های ثانویه (اسنادی) نیز استفاده شده است. شیوه?های دستیابی به اطـلاعات عمدتاً گردآوری اسناد کتــابخانه?ای، الکترونیکی و نیز مصاحبه نیمه ساختار یافته بوده است. یافته?ها نشان می?دهد که تفرق عملکردی در نهادهای تهیه کننده، اجرایی و نهادهای قانون?گذار در حوزه اختیارات، تصمیم?سازی و تصمیم?گیری؛ نبود هماهنگی، همکاری و همیاری بین بخشی در دستگاه?های ذی??ربط؛ فقدان سیاست?های طراحی مشخص در برنامه?های توسعه فرادست اسناد طراحی شهری؛ ضعف در حوزه مشارکت مردمی، عدم نظارت و بازنگری در اسناد تهیه شده و ضعف در نهادهای مطالعاتی و پژوهشی به لحاظ درجه استقلال و سیاست?گذاری از مهم?ترین مشکلات رویه?ای پیش?روی اسناد طراحی شهری در نظام برنامه?ریزی شهری ایران است و به عنوان کلیدی?ترین تفاوت?ها میان دو نظام برنامه?ریزی مطرح می?شود.