خداوند به روح بلند پرواز انسان زاد و توشه‏ای چون اندیشه ، بینش و نفس قوی سازندگی و سنجش عطا کرد و قلب او را گنجینه ا‏ی عظیم نهاد. وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ ... و با این بیان انسان را بر بسیاری از موجودات برتری داد و در مسیر کمال قرار داد. اما خداوند از ضعف انسان آگاه بود و پیامبران خود را فرستاد تا آنها را انذار کنند. آنها پیام خدا را به مردم رسانند و در حالیکه جلودار این کاروان بودند، بشریت را به حرکت واداشتند. امّا بشر ...! گروه ها ودسته ها گشتند ومتفرق شدند و به سوی اهدافی واهی به حرکت درآمدند.گاه درمقابل منجیان ایستادند و بر یکدیگر ستم روا داشتند... در این رساله سعی برآن شده است که دو فرهنگی را که قرآن باجامعیت ولایتناهی بودن اقیانوس معارف و نیز اسوه نمایی و چهره پردازی هایش به آن پرداخته به صورت جزیی تر و موردی آورده شود.