کشور ایران همواره در صدر کشورهایی است که وقوع زلزله درآن با صدمات جانی و مالی بسیار زیادی همراه بوده است. از طرفی نیاز روز افزون جامعه شهری به فضا در شهرهای بزرگ ، کمبود فضا لازم به توسعه بعضی از ساختمان های موجود می شود. این گسترش ها که بایستی با توجه به ظرفیت قابل اجرا برای ساختمان صورت گیرد ، می تواند منجر به ایجاد نامنظمی تحمیلی به ساختمان شود و این نامنظمی های تحمیلی بر رفتار لرزه ای ساختمان تاثیر گذار است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رفتار استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیر خطی ساختمان های فولادی گسترش یافته و نامنظم شده در پلان و ارتفاع بوده که بتوان با ضوابط موجود در آیین نامه های طراحی مقایسه نمود و نسبت به استفاده از ضوابط آیین نامه در محاسبات سازه ای اینگونه ساختمان ها رهنمود های طراحی را ارائه نمود. به عبارت دیگر اثر نامنظمی در بارهای لرزه ای ، مکانیزم خرابی سازه ، مشخصات دینامیکی سازه، تغییرمکان های نسبی طبقات و پیچش برای اینگونه ساختمان ها و همچنین عملکرد ساختمان های گسترش یافته در پلان و ارتفاع، با استفاده از تحلیل های بارافزون و تاریخچه زمانی غیرخطی مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی تاثیر نسبت ابعاد پلان و ارتفاع ساختمان اولیه بر نتایج برای مدل های مورد مطالعه دو تیپ پلان و دو ارتفاع مختلف در نظر گرفته شده است و سپس سه حالت گسترش در پلان و ارتفاع به ساختمان ها اعمال می شود. نتایج حاکی از آن است که در ساختمان های گسترش یافته با افزایش نامنظمی و بدون اصلاح و تقویت ساختمان اولیه عملکرد ساختمان های گسترش داده شده به سمت آستانه فروریزش و فروریزش حرکت می کند.

چکیده ندارد.

تعیین دقیق لنگرهای موجود در دالهای دو طرفه با روش های گوناگون محاسباتی قابل دسترسی است . به این منظور روشهای ساده شده مختلفی برای تعیین لنگرها در دالهای تدوین شده اند. آیین نامه aci بطور عمومی بیان متحدالشکلی را برای دالهای دو طرفه بوجود آورده است . مقررات آن شامل تمام دالهای مستقر بر روی تیرها و دالهای تحت دالهای قارچی میشود. ولی یکی از ملزومات محاسبات با روشهای موجود آنست که دالها دارای شرایط هندسی منظم و سازگاری باشند و به دو روش مختلف اشاره میشود. روش طرح مستقیم و روش تقریبی آنالیز الاستیک که بصورت روش قاب معادل شناخته شده است روش طرح مستقیم در صورتیکه شرایط در محدوده آیین نامه باشد قابل استفاده است . روش قاب معادل نیز از طریق روش پخش لنگر امکان پذیر هست . از آنالیز المان محدود سه بعدی نیز میتوان استفاده کرد. روش آنالیز المان محدود بر اساس تئوری الاستیک استوار است و از طرفی تسلیح دالها با روش مقاومت نهایی صورت میگیرد. همچو تحلیلی مقادیر لنگر خمشی وپیچشی در واحد طول المان را بدست میدهد. و لنگر مورد استفاده برای تسلیح دالها بستگی به لنگر خمشی و لنگر پیچشی دارد. روش المان محدود یک روش (کرانه پایینی) بوده و یک روش قوی برای تحلیل دالهای منتظم و غیرمنتظم و با اشکال هندسی می باشد.

از دیدگاه مهندسی سازه، محل قرارگیری اجزاء سازه ای و نحوه توزیع جرم در ساختمان پیکربندی هر ساختمان را تشکیل می دهد. پیکربندی هر ساختمان تعیین کننده نحوه توزیع و گسترش نیروهای زلزله و بازتابهای دینامیکی آن می باشد. در سازه های نامنظم در ارتفاع، نامنظمی از نظر جرم یا سختی می تواند باشد می افتد. با توجه به گستردگی کاربردهای ساختمان، نامنظمی در هر نقطه ای از ساختمان ممکن است واقع شود و هیچ پارامتر کلی برای تعیین نامنظمی نمی توان متصور شد و حتی در ساختمانی که از نظر شکل ظاهری کاملا" منظم به نظر می رسد امکان وجود نامنظمی می باشد. بنابر توصیه آیین نامه 2800 ایران(ویرایش جدید) و اکثر آیین نامه های معتبر دنیا نیروهای لرزه ای ساختمانهای نامنظم در ارتفاع می بایستی از تحلیل دینامیکی محاسبه گردد. در این تحقیق مدلهای 15 طبقه ساده ای که نامنظمی جرم و سختی در نقاط مختلف آن ایجاد شده مورد مطالعه قرار گرفته است . با توجه به حدود تعیین شده توسط آیین نامه 2800 ایران برای سازه های منظم و نامنظم، آنالیز دینامیکی و استاتیکی بر روی هر یک از مدلهای انجام گرفته و بازتابهای دینامیکی و نیروهای سازه با هم مقایسه شده است ، تا با بررسی نتایج بدست آمده تاثیر نامنظمی بر رفتار لرزه ای سازه مورد ارزیابی قرار گیرد.

در این تحقیق نوع خاصی از سازه های نامنظم، که ساختمانهای با تراز دوگانه نامیده میشوند، مورد بررسی قرار می گیرند. در اینگونه ساختمانها، دیافراگمهای تراز هر نیمه، پاگرد دیافراگم ترازهای نیمه دیگر می باشند که به وسیله پله های ارتباطی به هم مرتبط می شوند. این پله ها برای یکپارچگی هر دو بلوک الزامی بوده و در جذب و انتقال بارهای جانبی نقش موثری بر عهده دارند. با بررسی یک ساختمان اجرا شده دوازده طبقه با ترازهای دوگانه، ویژگی های اینگونه سازه ها شناسایی شده و نتایج برای یک ساختمان پانزده طبقه با پلانی مشابه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

در بررسی حاضر به دو روش تحلیل استاتیکی معادل و تحلیل دینامیکی با استفاده از طیف طرح استاندارد، تاثیر تغییرات ضریب عکس العمل بستر بر نیروی برش پایه، لنگر واژگونی، پریود اصلی سازه و نیروهای داخلی پی مورد مطالعه قرار می گیرد. این تحلیل ها بر روی دو نمونه سازه چهار و هشت طبقه در شرایط خاک مشابه برای شش مقدار متفاوت ضریب عکس العمل بستر ‏‎ks‎‏ انجام گرفته است. پی سازه 4 طبقه نواری و پی سازه 8 طبقه گسترده می باشد. زمین زیر پی بصورت ماسه با تراکم متوسط تا متراکم در نظر گرفته شده است. مقدار ضریب عکس العمل بستر برای بارهای کوتاه مدت جانبی بیشتر از مقدار آن برای بارهای دائمی (قائم) استاتیکی می باشد. این اختلاف در تحلیل سازه ها بر روی بستر الاستیکی کمتر مورد توجه قرار می گیرد و معمولا برای بارهای دینامیکی زلزله نیز از همان مقدار توصیه شده برای حالت بار دائمی (قائم) استفاده می شود. با اعمال شش مقدار متفاوت ضریب عکس العمل بستر بر روی دو سازه فوق و تحلیل استاتیکی و دینامیکی این سازه ها مشاهده می شود که در حالت تحلیل استاتیکی معادل با افزایش ضریب عکس العمل بستر، پریود تجربی ارتعاشی سازه، نیروی برشی و لنگرواژگونی تغییر نمی کند. با افزایش ضریب بستر در تحلیل دینامیکی سازه، پارامترهای فوق الذکر تغییر می یابد. همچنین اثر تغییرات ضریب بستر در توزیع لنگر در پی بررسی گردید.