منابع طبیعی تجدید پذیر (جنگل،مرتع،میگو)جزء دارایی های طبیعی است و بین تمام نسل ها مشترک است . بهره برداری بیش از حد این منابع باعث از بین رفتن موجودی این منابع می شود و این امر موجب کاهش رفاه نسل های آینده می شود.از آنجایی که سیستم حسابداری ملی برای ارزیابی آثار تغییرات زیست محیطی کفایت نمی کند.لذا اساس ضمن اشاره به نقایص سیستم حساب های ملی متداول در توجه به محیط زیست و منابع طبیعی ،اهمیت بر هم کنش محیط زیست و اقتصاد می باشد.هدف اصلی در این تحقیق تعدیل تولید خالص ملی(nnp) با لحاظ نمودن ارزش دارایی های طبیعی تجدید پذیر است که از بین دارایی های طبیعی جنگل،مرتع،میگو انتخاب شده است.برای محاسبه تولید خالص ملی زیست محیطی شده((enp بخش عمده کار محاسبه تعدیل در ارزش منابع طبیعی تجدید پذیر است .برای محاسبه تعدیل در ارزش منابع طبیعی ابتدا باید بهره برداری بهینه اجتماعی را محاسبه کرد.و با توجه به این که بهره برداری موجود که تحت شرایط مالکیت اشتراکی است با بهره برداری بهینه متفاوت است،تفاوت رانت دو سطح بهره برداری نشان دهنده تعدیل در ارزش منابع طبیعی تجدید پذیر است و با کسر کردن تعدیل در ارزش منابع طبیعی تجدید پذیر از تولید خالص ملی،تولید خالص ملی زیست محیطی شده(enp) به دست می آید. نتایج به دست آمده در مطالعه عددی نشان می دهد که تولید خالص ملی زیست محیطی شده (enp) همواره کمتراز تولید خالص ملی است.و به دلیل این که در محاسبه تولید خالص ملی زیست محیطی شده(enp)،منابع طبیعی تجدید پذیر به عنوان یک نوع دارایی برخورد شده است و تعدیل در ارزش این دارایی مانند استهلاک سرمایه ساخت انسان از تولید ناخالص ملی شده کسر شده این شاخص در مقایسه با تولید خالص ملی شاخص مناسب تری برای نشان دادن سطح واقعی رفاه است. واژه های کلیدی:منابع طبیعی تجدید پذیر، بهره برداری بهینه اجتماعی، تولید خالص ملی زیست محیطی شده((enpتعدیل در ارزش منابع طبیعی