پژوهش حاضر با عنوان " بررسی رابطه بین میزان مشارکت دهی معلمان در تصمیم گیری های آموزشی و پرورشی توسط مدیران با رضایت شغلی معلمان درمدارس راهنمایی دخترانه شهر تبریز" انجام شده است.هدف اصلی پژوهش تعیین رابطه بین میزان مشارکت دهی معلمان درتصمیم گیری های آموزشی و پرورشی توسط مدیران با رضایت شغلی معلمان می باشدکه شامل یک سوال اصلی و هشت سوال فرعی است. بخشی از پژوهش را مبانی نظری،پیشینه و دیدگاه های مربوط به مفاهیم مشارکت ،رضایت شغلی و تصمیم گیری تشکیل می دهد و بخش دیگر آن مربوط به روش پژوهش و تجزیه وتحلیل داده ها و بحث ونتیجه گیری می باشد،پژوهش حاضر از لحاظ روش توصیفی و از لحاظ هدف کاربردی بوده و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. داده های گردآوری شده با استفاده ازآزمون خی دو و از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت وهمچنین ضریب همبستگی پیرسون محاسبه گردید و مشاهده شد که با افزایش میزان مشارکت معلمان در تصمیم گیری های آموزشی وپرورشی رضایت شغلی، معارضه یاگیرایی کاروبهره وری فردی آنان افزایش می یابد، با افزایش رضایت شغلی معلمان نگرش مساعدتری نسبت به سیستم پاداش دارند. همچنین ملاحظه گردید که بین میزان مشارکت دهی معلمان با مدرک تحصیلی آنان رابطه عکس وجود دارد ومعلمان دارای مدرک تحصیلی پایین تر بیشتر از معلمان دارای مدرک تحصیلی بالاتردر تصمیم گیری ها مشارکت داده می شوند، بین میزان رضایت شغلی معلمان با مدرک تحصیلی و سابقه خدمت آنان رابطه وجود نداردو نمی توان ادعا کرد که با افزایش میزان تحصیلات و سابقه خدمت معلمان،احساس رضایت آنان از شغلشان نیز افزایش می یابد.البته لازم به ذکر است که یافته های تحقیق موید آن است که مدیران دارای مدرک تحصیلی مدیریت آموزشی بیشتر از دیگر رشته ها به مشارکت دهی معلمان در تصمیم گیری ها تمایل دارند.