شهر سبز شهری است که از نظر زیست محیطی پایدار باشد. بازسازی شهرهای موجود و ایجاد شهرهای سبز ، نیازمند آگاهی هایی در زمینه های اکولوژی و برنامه ریزی شهری است. از بصیرت های اکولوژی دورنما می توان در برنامه ریزی شهری، استفاده کرد. در این مطالعه، ابتدا مفاهیم اکولوژیکی مربوط به برنامه ریزی شهری معرفی شد. تعدادی از این مفاهیم به عنوان ابزاری برای ارزیابی انتخاب شدند. سپس دو دسته الگو توسط این ابزارها، ارزیابی شدند : الگوهای توسعه ی شهر و الگوهای فضای سبز. هرگاه الگوی مورد ارزیابی با یکی از این ابزارها هم خوانی داشت، در رابطه با آن ابزار امتیاز مثبت گرفت و هرگاه با آن متضاد بود، امتیاز منفی گرفت. در این مرحله الگوی ستاره ای به عنوان بهترین الگوی توسعه ی شهر و الگوی شبکه ی سبز به عنوان بهترین الگوی فضای سبز، انتخاب شدند. سپس تلاش شد که از این الگوها به صورت کاربردی برای شهر کرمانشاه و محوطه ی دانشگاه رازی استفاده شود. به این منظور ابتدا الگوی موجود و طرح جامع کرمانشاه بررسی شد. الگوی توسعه خطی مشبک و الگوی فضای سبز ، مخلوطی از لکه ها و راههای سبز تشخیص داده شد. سپس پتانسیل های موجود برای تبدیل الگوی توسعه به الگوی ستاره ای و تبدیل الگوی فضای سبز به الگوی شبکه ی سبز، معرفی و برنامه ریزی لازم برای ایجاد این الگوها معرفی شد. نهایتاً ترکیبی از توسعه ی ستاره ای و فضای سبز شبکه ای، برای کرمانشاه تدوین شد. همچنین تلاش شد که از معیارهای مذکور برای بررسی وضعیت اکولوژیکی محوطه ی دانشگاه رازی استفاده شود. بررسی ها بر روی دو موضوع شکل توسعه و فضای سبز دانشگاه متمرکز شد و نقشه ی سایت و داده های صحرایی مورد استفاده قرار گرفت. شکل توسعه، پراکنده و فضای سبز، نامناسب ارزیابی شد و تعدادی مسیرهای سبز بر روی نقشه و لیستی از گیاهان بومی مورد نیاز برای محوطه پیشنهاد شد.