امروزه یکی از دغدغه های اصلی مدیریت دولتی در حوزه عملی و نظری پاسخگویی عمومی است. اگر حکومت های دموکراسی در عمل نتوانند در قبال اقداماتشان به مردم پاسخگو باشند، در آنصورت دموکراسی تنها در حد حرف و شعار باقی خواهد ماند. با توجه به اهمیت مسأله پاسخگویی عمومی، پژوهش حاضر قصد دارد نقش شایستگی اخلاقی – اسلامی را در ارتقا پاسخگویی مدیران دولتی بررسی کند. همچنین، در این پژوهش نقش فرهنگ خدمتگزاری به عنوان متغیر مداخله گر در ارتقا تاثیر شایستگی اخلاقی- اسلامی بر روی پاسخگویی عمومی مورد بررسی قرار می گیرد. جهت گیری پژوهش توسعه ای و هدف از انجام آن بررسی میزان همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کادر پرستاری و بیماران بیمارستانهای دولتی در سطح شهر تهران تشکیل می دهند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه بوده، در این پژوهش از سه نوع پرسشنامه استفاده شده است. در مرحله اول، پس از بررسی مبانی نظری پژوهش مولفه های مربوط به متغیرهای شایستگی اخلاقی- اسلامی و فرهنگ خدمتگزاری شناسایی شد و برای تایید روایی بین خبرگان توزیع شد. در مرحله دوم، پس از تایید روایی آن، بین کادر پرستاری( پرستاران و بهیاران) بیمارستانهای مورد مطالعه توزیع شد. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به متغیر پاسخگوی عمومی، از پرسشنامه دانایی فرد( 1382)استفاده شد. این پرسشنامه توسط بیماران پاسخ داده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای میانگین یک جامعه، رگرسیون ساده، ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی جزئی و روش شناسایی متغیر مداخله گر بارون وکنی ( 1986) انجام شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بین شایستگی اخلاقی-اسلامی مدیران دولتی و پاسخگویی آنها به بیماران رابطه معنی دار مثبتی وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داند که فرهنگ خدمتگزاری تاثیر شایستگی اخلاقی- اسلامی را بر روی پاسخگویی عمومی افزایش می دهد.