مطالعات اخیر نشان داده اند، که با بروز تنگی در عروق کرونر خصوصیات مکانیکی و عملکرد موضعی عضله میوکارد تغییر می کند . بدین منظور دستیابی به تکنیک های تشخیصی پیشرفته، شناخت بهتر مکانیک و عملکرد عضله میوکارد ضروری است . پیچش قلب به عنوان یکی از پارامترهای مکانیکی قلب به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است. چرخش پادساعتگرد اپیکال و ساعتگرد بیسال در امتداد محور طولی در طول فاز سیستول موجب پیچش بطن چپ می شود. در مطالعه حاضر ابتدا همبستگی حداکثر زاویه پیچش از نمای طولی و نمای محور کوتاه و نیز زمان رسیدن به حداکثر این زاویه در دو نمای مذکور مورد بررسی قرار گرفت و سپس تمایز حداکثر زاویه پیچش و زمان رسیدن به این زاویه در افراد سالم و بیمار با تنگی محسوس عروق کرونرlad (left anterior descending) بررسی خواهد شد. مواد و روش ها: در این مطالعه، ابتدا برای بررسی همبستگی حداکثر زاویه پیچش از نمای طولی و نمای محور کوتاه و نیز زمان رسیدن به حداکثر این زاویه در دو نمای مذکور 14 مرد سالم با میانگین سنی 5 ± 46 مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از آزمون آنالیز همبستگی پیرسون؛ وابستگی میان پارامترهای مذکور بررسی شد. سپس برای بررسی اهمیت پارامتر فیزیکی حداکثر زاویه پیچش در تمایز ضایعات بافت قلبی 10 بیمار با تنگی معنی دار در شریان کرونر lad با میانگین سنی 7 ±47 مورد بررسی قرار گرفت و با گروه سالم مقایسه گردید. تصاویر فراصوتی متوالی سگمان های بیسال و اپیکال با آهنگ50 تا 60 فریم در ثانیه در دو نمای طولی (چهار حفره ای) و نمای محور کوتاه ثبت گردید. سپس با استفاده از تکنیک ردیابی اکو تحت الگوریتم انطباق بلوک، تصاویر متوالی فراصوتی؛ پردازش و حداکثر زاویه پیچش بطن چپ و زمان رسیدن به این زاویه از نمای طولی و نمای محور کوتاه برآورد شد . تمایز میان گروه سالم و بیمار با استفاده از پارامتر فیزیکی پیچش قلب و زمان رسیدن به این زاویه توسط آنالیز آماری t-test با سطح معنی داری بیش از 95 درصد بررسی شد. نتایج: حداکثر زاویه پیچش در نمای محور کوتاه، نمای طولی، زمان رسیدن به این زاویه از نمای محور کوتاه و نمای طولی در افراد سالم به ترتیب 1/2 ± 4/17، 6/5 ± 2/33، 24±290، 22±290 بدست آمد . نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی معنی داری میان حداکثر زاویه پیچش از نمای طولی و حداکثر زاویه پیچش از نمای محور کوتاه وجود دارد (با ضریب همبستگی 826/0 و سطح معنی داری بیش از 95 درصد). همین طور همبستگی معنی داری میان زمان رسیدن به این زاویه از نمای طولی و نمای محور کوتاه برآرد شد ( با ضریب همبستگی 972/0 و سطح معنی داری بیش از 95 درصد) . حداکثر زاویه پیچش در نمای محور کوتاه، نمای طولی، زمان رسیدن به این زاویه از نمای محور کوتاه و نمای طولی در افراد بیمار به ترتیب 32/1 ± 65/10، 16/2 ± 15/24، 41±344، 44±358 بدست آمد . با استفاده از آنالیز آماری t-test نشان داده شد که اختلاف معنی داری از نظر پارامترهای حداکثر زاویه پیچش از نمای طولی و حداکثر زاویه پیچش از نمای محور کوتاه وجود دارد. تمایز معنی داری نیز میان دو گروه بر اساس پارامتر زمان رسیدن به حداکثر زاویه پیچش از نمای طولی و زمان رسیدن به این زاویه از نمای محور کوتاه حاصل شد . نتیجه گیری: با توجه به همبستگی معنی دار میان حداکثر زاویه پیچش از نمای محور کوتاه و نمای طولی و امکان متمایز ساختن گروه بیمار و سالم با استفاده از پارامتر پیچش قلب از نمای طولی، به نظر می رسد ارزیابی زاویه پیچش از نمای طولی بتواند جایگزین ارزیابی زاویه پیچش از نمای محور کوتاه شود .