در بخش اول این پایان نامه، جهت بررسی کمی کمپلکس های بین پلیمری حاصل از پیوند های هیدروژنی، پایداری این کمپلکس ها با اندازه گیری ثابت های پایداری و پارامترهای ترمودینامیکی (از جمله: تغییرات آنتالپی ( ) و تغییرات آنتروپی ( )) در دماهای مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی کمپلکس های حاصل از پلی ( اکریلیک اسید) (paa)، با پلی (وینیل پیرولیدون) (pvp)، پلی (متا اکریل آمید) (pmam)? پلی (اتیلن اکساید) (peo) و پلی (اتیلن گلیکول) (peg) با یکدیگر مقایسه شدند. در بخش دوم، جهت بررسی تاثیر نوع پیوند در پایداری کمپلکس های بین پلیمری، چند کمپلکس بین پلیمری سه جزئی، شامل پلی اکریلیک اسید، پلی اتیلن گلیکول و پلی اتیلن ایمین با نسبت های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به متفاوت بودن نسبت پیوند هیدروژنی و الکترواستاتیک در هر کدام ثابت پایداری و پارامترهای ترمودینامیکی مربوط به این کمپلکس ها در دماهای مختلف با در نظر گرفتن نوع پیوند بین اجزای سازنده کمپلکس محاسبه و با هم مقایسه گردید. در بخش سوم، تاثیر قدرت یونی محیط بر روی ثابت پایداری و پارامترهای ترمودینامیکی کمپلکسهای بین پلیمری با پیوند هیدروژنی? با استفاده از نمک های nacl، kcl و cl4nh برای سیستم paa-peg مورد بررسی قرار گرفت. ثابت های پایداریk و پارامترهای ترمودینامیکی با استفاده از روابط استفاده شده در بخش های اول و دوم محاسبه گردید.