در این پایان نامه، اثر استخلاف گروه های ch3 و cf3 و cf3cf2و ccl3 و c6h5بر روی ترکیبات هیدراته استالدهید مورد بررسی قرار گرفت. پایداری ترکیبات فرمالدهید، استالدهید، تری فلوئورو استالدهید، تری کلرو استالدهید، 2و2و3و3و3 پنتا فلوئورو استالدهید و بنزالدهید بررسی شد. ثابت های تعادل نظری برای واکنش آبدار شدن و پارامترهای هندسی نظری با مقادر تجربی آن ها مقایسه گردید. نتایج محاسبات ترمودینامیکی در سطوح مختلف نشان دهنده پایداری ترکیبات هیدراته دارای گروه های الکترون کشنده است. گروه های الکترون کشنده بار روی اتم های اکسیژن را کاهش داده و در نتیجه باعث مستحکم تر شدن پیوند c-o و افزایش پایداری ترکیبات هیدراته می شوند. نزدیک ترین مقادیر ثابت پایداری نظری به مقادیر تجربی آن با روش های pcm و تابع پایه cc-pvdz به دست می آیند. با توجه به محاسبات nbo استخلاف cf3 بطور قابل توجهی بار روی اتم های اکسیژن را کاهش می دهد، اگر چه ما انتظار داریم که بار روی اتم گروه کربونیل توسط استخلاف های الکترون کشنده کم شود اما محاسبات انجام شده در روش های مولیکن و nbo نشان دهنده افزایش بار الکتریکی بر روی اتم کربن است. با روش nbo این تناقض حل می شود. گروه های الکترون کشنده ثابت پایداری را افزایش می ‍ دهند.