پژوهش حاضر در صدد بررسی جامعه شناختی مصرف لوازم آرایشی است که در سالهای اخیر افزایش یافته است بنابراین در پی تبیین علت این افزایش است. در همین راستا تلاش شده است تا برای تجزیه و تحلیل موضوع از تئوری های بوردیو، گیدنز و نظریه پردازان مصرف ابداعی(فیسک و دوسرتو) سود برده شود و مساله تحقیق مورد بررسی قرار گیرد. روش مورد استفاده در این پژوهش روش پیمایشی است که داده های پژوهش از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری دختران دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد می باشند. نتایج این مطالعه شامل یافته های توصیفی و تبیینی است که نشان می دهد در بین متغیرهای مدل مفهومی تحقیق کسب اعتبار دارای بیشترین وزن و اثر و تاثیر بر میزان مصرف لوازم آرایشی است و پس از آن افزایش سرمایه اجتماعی زنان جامعه ایران بیشترین وزن و اثر و تاثیر را بر میزان مصرف لوازم آرایشی آنان داشته است در حالی که سرمایه فرهنگی بر مصرف لوازم آرایشی تاثیر نداشته است.