امروزه در اثر شهرنشینی بدون برنامه نابسامانی هایی در کاربری اراضی شهری به وجود آمده است. لذا تهیه ی طرح های شهری برای هدفمندکردن توسعه ی شهری امری اجتناب ناپذیراست. یکی از وظایف مهم طرح های شهری، مشخص کردن نوع کاربری زمین، برای استفاده در زمینه های گوناگون مورد نیاز زندگی شهری در محدوده قانونی شهرهاست. تنوع، پراکندگی و پیچیدگی قوانین و همچنین عدم نظارت کافی بعد از تهیه ی طرح های شهری و در زمینه ی کاربری اراضی شهری سبب شده است که تعداد قابل توجهی از اشخاص با تخطی از مقررات مربوط به کاربری و زیرپاگذاشتن طرح های شهری مبادرت به تغییرکاربری نمایند. با توجه به اهمیت و ضرورت مسئله ی ارزیابی کاربری اراضی شهری در محدوده ی مورد مطالعه در راستای هدف تحقیق، علاوه بر استفاده از اطلاعات موجود کتابخانه ای به روش عملیات پیمایشی، داده های مورد نیاز تهیه گردیده و با استفاده از نرم افزارهای مختلف به تحلیل کاربری های محدوده ی مورد مطالعه پرداخته شده است. در این پژوهش به منظور ارزیابی کاربری اراضی شهری در محدوده ای از شهر تبریز، به مقایسه ی تحقق کاربری های پیشنهادی در وضع موجود پرداخته شده است. این پژوهش نشان دهنده ی روند مغایرت کاربری ها با عملکردشان است، به گونه ای که عدم انطباق کارکرد با کاربری تابعی است از قیمت زمین، دسترسی به معابر اصلی و ارزش تجاری زمین. نتایج پژوهش نشانگر آن است که در محدوده ی موردمطالعه 16% از کاربری ها عملکردی مغایر با طرح تفصیلی داشته اند. اکثر تغییرات از کاربری مسکونی به کارکردهای دیگر بوده و بیشترین تغییرات به نفع کارکردهای تجاری، آموزشی بوده است. طبق یافته های پژوهش بیشترین تغییرات به کارکرد تجاری است که به علت ارزش تجاری زمین در محدوده ی مورد مطالعه است.