مقدمه: عملکرد مدیران پرستاری مستقیما خدمات و کارایی مراکز بهداشتی و درمانی را تحت تاثیر قرار می دهد. از اینرو در جوامع امروزی بکارگیری، حفظ و پرورش مدیران پرستاری از ارکان اساسی ارائه خدمات با کیفیت می باشد. علیرغم اهمیت شایستگی در مدیران پرستاری، نه تنها در بستر فرهنگی ایران مطالعه ای در ارتباط با شایستگی مدیران پرستاری انجام نشده است، بلکه مدلها یا مطالعاتی که در ارتباط باشایستگیهای پرستاری انجام شده اند فقط به طبقه بندی وظایف و مهارتهای مورد نیاز مدیران پرداخته اند. و این پدیده از بررسی همه جانبه و عوامل تاثیر گذار بر آن محروم بوده است. لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین فرآیند کسب شایستگی مدیریتی در پرستاری، و طراحی و ارزشیابی مدل، انجام گرفت. روش: شیوه پژوهش این مطالعه تلفیقی بود. جهت تبیین فرآیند کسب شایستگی از روش تحقیق گراندد تئوری به شیوه استرابرت کارپنتر استفاده شد. سپس بر پایه نظریه حاصل از تحقیق گراندد تئوری، با استفاده از روش واکر و اوانت یک مدل کاربردی طراحی گردید. سپس مدل حاصله در بیمارستانهای ولیعصر(عج) و امام رضا(ع) دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با یک مطالعه نیمه تجربی مورد ارزشیابی قرار گرفت. جهت بررسی کارایی مدل میزان توانمندی مدیران و کارکنان پرستاری، و اثر بخشی سبک رهبری مدیران پرستاری مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: در مرحله اول 5 مفهوم اصلی، پایه ریزی شایستگی، ایفای نقش مدیریتی، انتظارات درک شده، خود تنظیمی یادگیری و شایستگیهای با تعاملات همه جانبه استخراج گردید. مفهوم "انتظارات درک شده" نقش محوری و اصلی را در فرآیند کسب شایستگی مدیریتی در پرستاری، بازی می کرد. بر اساس تبیین و ارتباط این مفاهیم نظریه فرآیند کسب شایستگی مدیریتی در پرستاری بدست آمد. بر اساس مفاهیم نظریه حاصله و تئوری هدف گذاری مدل کسب شایستگی مدیریتی مبتنی بر انتظارات در پرستاری طراحی گردید. بکار گیری مدل موجب ارتقای اثر بخشی سبک رهبری مدیران پرستاری و میزان توانمندی کارکنان پرستاری در بیمارستان مداخله گردید. نتیجه گیری: مطالعه کیفی اولیه درک ما را از عوامل تاثیر گذار بر کسب شایستگی مدیران پرستاری، ارتقاء داد. و ارزشیابی مدل ناشی از مطالعه کیفی، اغلب از فرضیات مدل را حمایت کردند هرچند که برای پیشبرد مدل، به آزمون فرض های بیشتری در مناطق مختلف فرهنگی و جغرافیایی نیاز است.