بهبود راندمان خوراک از طریق مصرف آنتی بیوتیک ها به منظور کنترل جمعیت میکروبی روده طیور و افزایش توانایی تولید در آنها رایج است. اما با توجه به اینکه مصرف مستمر و طولانی مدت آنتی بیوتیک ها در خوراک طیور ممکن است منجر به باقی ماندن این نوع ترکیبات در فراورده های طیور گردد و همچنین موجب مقاوم شدن میکروارگانیسم ها نسبت به اینگونه دارو ها شود، لذا هدف این تحقیق بررسی اثرات سطوح مختلف پودر و عصاره گیاه گل گندم جنگلی بر عملکرد اقتصادی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی به عنوان یک محرک رشد و جایگزین برای آنتی بیوتیک بود. 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه از نژاد کاب (مخلوط نر وماده) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به 6 تیمار (هر تیمار دارای 4 تکرار و هر تکرار دارای 12 مشاهده بود) تقسیم و هر تیمار از یکی از جیره های تنظیمی شامل عصاره گل گندم جنگلی در غلظت هایppm 500 و ppm 1000 به صورت محلول در آب آشامیدنی، پودر گل گندم جنگلی به میزان 5 و 10 کیلوگرم درهر تن جیره پایه، آنتی بیوتیک محرک رشد فلاووفسفولیپول 6/0 درصد به میزان 600 گرم در هر تن جیره پایه و جیره پایه بدون هر گونه افزودنی به مدت 6 هفته استفاده نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار sas و مقایسه میانگین ها با روش دانکن انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص گردید که مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل در انتهای دوره به طرز معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0p>). ولی در 21 روزگی تیمار های دریافت کننده پودر گیاه در سطوح 5 و 10 کیلوگرم در هر تن جیره پایه افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل پائین تری را همانند تیمار دریافت کننده آنتی بیوتیک در مقایسه با سایر تیمار ها نشان دادند (05/0p<). همچنین به جز درصد چربی محوطه بطنی سایر خصوصیات لاشه در انتهای دوره تحت تاثیر تیمار های آزمایشی قرار نگرفتند (05/0p>). درصد وزن چربی محوطه بطنی در تیمار دریافت کننده پودر گیاه در سطح10 کیلوگرم در هر تن جیره پایه و تیمار دریافت کننده آنتی بیوتیک به طور معنی داری کمتر از سایر تیمار ها بود (05/0p<) که این امر نشان دهنده این است که در اثر استفاده از پودر گیاه گل گندم جنگلی می توان اثراتی مشابه با مصرف آنتی بیوتیک در رابطه با بهبود کیفیت لاشه بدست آورد.