پاسخ پل ها، وقتی تحت تحریک های زمین لرزه ای قرار می گیرند، می تواند به وسیلۀ شیوه های تحلیلی مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد. تا زمانی که جریان طراحی سازه ها بسوی افزایش اهمیت تحلیل استاتیکی غیر خطی (تحلیل پوش آور) پیش رود، برای آنالیز سازه ها، از روش های تحلیل استاتیکی خطی یا دینامیکی خطی استفاده می شد که با اختصاص ضرایب تعدیل در محاسبات، اثر رفتار غیرخطی سازه نیز درنظر گرفته می شد. از طرفی پل ها به عنوان مهمترین المان های سازه ای شریان های حیاتی می باشند و آثار آنها در توسعۀ اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی یک کشور بسیار قابل توجه است. بنابراین عملکرد لرزه ای پل هایی که به روش خطی و براساس کنترل نیرو طراحی شده اند می بایست در محدودۀ رفتار غیر خطی خود به روش کنترل تغییرمکان مورد بررسی قرار گیرند. تاکنون بیشتر کارهای انجام شده در این زمینه بر روی ساختمان ها صورت گرفته، در حالی که مشابه این مطالعه برای پل ها بسیار محدود است. بنابراین هدف این پایان نامه تحقیق دربارۀ بسط روش تحلیل پوش آور در ارزیابی لرزه ای پل هامی باشد. در این پایان نامه عملکرد لرزه ای سه پل ساخته شده یا در دست احداث در کشورمان به وسیلۀ تحلیل استاتیکی غیرخطی، تحت بررسی قرار گرفته اند. و نقاط عملکرد آنها براساس طیف نیاز «آیین نامۀ طرح پلهای راه و راه آهن در برابر زلزله» ایران و نیاز لرزه ای سه زلزلۀ مهم نورتریج، لندرز و کِیپ مِندوسینو بدست آورده شده است. سپس به جهت تعیین میزان خطای روش تحلیل پوش آور، پل های مورد نظر تحلیل دینامیکی غیر خطی شده و نتایج حاصل از دو روش تحلیلی با هم مقایسه شده است. با توجه به نتایج بدست آمده و اهمیت ویژه پل ها، مشاهده می شود که دو نمونه از این سازه ها وضعیت زیاد مطلوبی ندارند و نیاز به بهسازی در این سازه ها احساس می شود. همچنین با مقایسۀ نتایج حاصل از تحلیل استاتیکی غیرخطی و دینامیکی غیرخطی مشاهده می شود که با بالاتر رفتن پریود سازه ها، اختلاف بین نتایج حاصل از دو روش تحلیلی بیشتر می شود.