: با توجه به اهمیت تخصیص منابع تولید در بین فعالیتهای گوناگون زراعی و جلوگیری از اتلاف منابع و کاهش درآمد زارعین، توجه به الگوی کشت بهینه با توجه به اهداف واحد کشاورزی ضرورت می یابد. امروزه کشاورزی علاوه بر نقش مهم در فعالیتهای اقتصادی می تواند تاثیرات جانبی زیست محیطی نیز به همراه داشته باشد و یک مدیر کارآمد و جامع نگر در زمینه انتخاب فعالیتهای کشاورزی باید چندین هدف اعم از اقتصادی و زیست محیطی را همزمان در نظر داشته باشد. در نتیجه انتخاب روشی که بتواند اهداف متعدد مدیران را در یک مدل گنجانده و مدیر را به سمت اهداف بهینه هدایت نماید، مهم و ضروری بنظر می رسد. از بین مدلهای مختلف برنامه ریزی یکی از مدلهای مهم و قابل انعطاف که قادر است در یک سیستم اهداف مختلف که گاهی با هم در تضادند را لحاظ نماید مدل برنامه ریزی آرمانی است. در این تحقیق از این روش در تعیین الگوی کشت محصولات زراعی در منطقه خسروشهر شهرستان تبریز بهره-گیری شد. این منطقه به دو قسمت مجزای دهستان تازه کند و لاهیجان تقسیم شد. اهداف اقتصادی و زیست محیطی پژوهش حاضر شامل افزایش 20% درآمد ناخالص و کاهش 20% مصرف کود و سموم شیمیایی در منطقه بود. برای تعیین الگوی کشت بهینه الگوهای فعلی، برنامه ریزی خطی ساده و برنامه ریزی خطی آرمانی تعیین شد. نتایج نشان دهنده بهینه نبودن الگوی فعلی بود و نتایج حاصل از روش برنامه ریزی آرمانی با توجه به درآمد ناخالص بیشتر، بهترین گزینه در دو دهستان بود. همچنین مشخص شد که زمین دیم و آب در تابستان جزو عوامل محدود کننده تولید در منطقه مورد مطالعه هستند.