از جمله اقدامات ضد انسانی و ضد اخلاقی عصر حاضر که گریبانگیر بشر در عرصه گیتی گردیده است، مساله تجارت یا خرید و فروش انسان است که هرروزه نظاره گر افزایش آن از سوی سازمانهای جنایتکار بین المللی میباشیم . ریشه کنی این معضل مرهون عزمی جهانی و همکاری تام دولتها در سطحی وسیع و گسترده است. در این تحقیق سعی بر این بوده تا قوانین و اسناد موجود در سطح بین المللی، منطقه ای، و ملی در خصوص این تجارت شوم مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته، خلاء ها و کاستی های آن مطرح گردیده و میزان تاثیر آنها در از بین رفتن یا کاهش این تجارت سیاه تبیین گردد. مهمتر از همه با توجه به اینکه ایران اسلامی مان نیز از این تهاجم مصون نمانده و این معضل در سالهای اخیر به انحاء واشکال مختلف در کشورمان رشد یافته است و با توجه به اینکه شرع مقدس اسلام بر آزادی، ارزش و کرامت انسان تاکید و توجه خاص دارد،تلاش شده است که بردگی انسان از منظر اسلام مورد بررسی قرار گیرد.از بررسی ادله قرآنی و روایی روشن میشود که تجارت و قاچاق انسان از لحاظ فقهی مورد تایید نیست و از جرایمی است که شرع مقدس بر آن حساسیت ویژه ای مبذول داشته است. نظرات فقها و قانون مجازات اسلامی در این زمینه منسجم نیست ولی به صورت پراکنده و به طور جداگانه به برخی از ابعاد پرداخته شده است. از احکام روشن فقهی در این زمینه میتوان به اطلاق عناوین قوادی و مفسد فی الارض اشاره کرد. از لحاظ حقوقی نیز قانون مبارزه با قاچاق انسان در سال 1383 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است که خالی از اشکال نیست و بر محققان و صاحب نظران است که به رفع نواقص آن بپردازند. کلید واژگان: برده داری- برده فروشی- شبه بردگی- تجارت برده- قاچاق انسان – مدرن