در این پژوهش برای تبیین تاثیر پیامکهای مشوق بر انگیزش درونی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دبیرستانی پسر، در سال تحصیلی88-87، از بین دانش آموزان پسر سال اول در دبیرستانهای شهرستان سردشت، 206 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند (103 نفر گروه آزمایش و 106 نفر گروه کنترل). ابتدا انگیزش درونی (با پرسش نامه انگیزش درونی دسی)، انگیزش پیشرفت (با پرسش نامه انگیزش پیشرفت کرمی) و منبع کنترل (با مقیاس کنترل درونی-بیرونی راتر) مورد سنجش قرار گرفت. سپس به گروه آزمایش روزانه دو پیامک مشوق به مدت بیست روز ارسال گردید و در نهایت میزان انگیزش درونی و پیشرفت هر دو گروه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری، در سطح 05/0 نشان داد که پیامکها بر انگیزش پیشرفت تاثیر معنی دار نداشتند و این تاثیر بر اساس منبع کنترل نیز متفاوت نبود. تاثیر پیامکها بر انگیزش درونی کل و زیر مقیاسهای (علاقه/لذت)، (شایستگی ادراکی)، (اهمیت/تلاش)، (احساس تنش/فشار) و (احساس ارزش/ سودمندی) معنی دار بود و در زیر مقیاسهای (انتخاب ادراکی) و (برقراری ارتباط) معنی دار نبود. این تاثیر بر اساس منبع کنترل در انگیزش درونی کل و هیچ یک از زیر مقیاسهای: (علاقه/لذت)، (شایستگی ادراکی)، (اهمیت/تلاش)، (احساس تنش/فشار)، (انتخاب ادراکی)، (احساس ارزش/ سودمندی) و (برقراری ارتباط) معنی دار نبود