ذرات میانی منفذ سیلیکا دارای مساحت بسیار زیاد می باشند و به عنوان پایه کاتالیست های مختلف کاربرد زیادی دارند لذا بهبود ویژگی های ساختاری و همچنین یافتن ساختارهای جدید آن ها همواره مورد توجه بوده است. در این مطالعه نانوساختارهای جدید سیلیکا شامل mcm41 و sba16 و ذره جدیدی با نام pbs ساخته و شناسایی گردیدند. همچنین اثر کمک عامل کنترل سطح نظیر سیکلودکسترین نوع بتا و بوتانول در ساخت این ذرات، مورد بررسی قرار گرفت. حضور سیکلودکسترین نوع بتا باعث افزایش قطر حفرات و کاهش سطح ویژه می شود. اما حضور بوتانول تنها باعث بهبود مورفولوژی ذرات گردید. کاتالیست های زیگلرناتا به شکل ticl4، روی این پایه ها سنتز شدند. به منظور آشنایی با کاربرد این ذرات، سیستم پلیمریزاسیون وینیل استات انتخاب گردید. کاتالیست بر پایه mcm41 در مقایسه با پایه pbs ، فعالیت بیشتری از خود نشان داد. ساختارهای خاص mcm41 و pbs می توانند در نوع و تشکیل و رشد زنجیرهای پلیمری نقش موثری داشته باشد. با استفاده از این کاتالیست ها، پلی وینیل استات جدیدی متفاوت با پلی وینیل استات ساخته شده تا کنون بدست آمد.