چکیده این پژوهش با نگاهی به نشانه شناسی و شناخت شناسی آغاز می شود و سپس به طرح مسئله ی نشانه شناسی در هنر می پردازد و در این راستا از روش شناسی ویگوتسکی در خصوص نشانه های واسطه مند به عنوان منشأ شکل گیری اندیشه و شناخت انسان از جهان بهره گرفته و دیدگاه وی در مورد تحلیل روان شناختی هنر بررسی می شود، به این لحاظ هنر به مثابه ی یک نظام پیچیده ی نشانه-ای مورد توجه قرار گرفته که از ساختارهای فرهنگی ـ اجتماعی منشعب می شود که در هر دوره ی تاریخی از دلالت های متفاوتی برخوردار است، سپس نحوه ی شکل گیری تصاویر استعاری در ذهن بررسی شده و انگیزه، به عنوان عامل اساسی در شکل گیری مفاهیم استعاری و محتوای ناخودآگاه مورد توجه قرار می گیرد؛ سرانجام از طریق نشانه شناسی تصویری در نقاشی های کودکان محتوای تصاویر استعاری آن ها تحلیل می شود تا نتیجه ی حاصل در خصوص نقش تصاویر هنریِ کودکان به مثابه ی نظام نشانه ای پیچیده از شناخت کودک نسبت به محیط، اجتماع، فرهنگ تبیین گردد.