نام پژوهشگر: کاوه عبادی

تهیه نرم افزار محاسبه طیف پاسخ سیستم ثانویه یک درجه آزاد
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه خلیج فارس - دانشکده مهندسی 1388
  کاوه عبادی   علیرضا فیوض

این پایان نامه با هدف نیل به تحلیل و طراحی هر چه دقیقتر، ایمنتر، اقتصادی تر وآسانتر سیستمهای ثانویه انجام شده است، بدین منظور این پایان نامه را می توان به سه قسمت عمده تقسیم بندی نمود. در قسمت اول که شامل فصول اول، دوم و سوم می باشد، کوشش شد تا ابتدا با بیان مقدماتی از انواع سیستمهای ثانویه و روشهای تحلیل آن، این گونه سازه ها معرفی و معضلات ناشی از تحلیل اشتباه که منجر به طرحی غیر ایمن و یا غیر اقتصادی می گردد، مورد بررسی قرار گیرد، سپس با ارائه ابعاد مختلف تحلیل ماتریسی سازه ها، چگونگی محاسبه پاسخ سیستم ثانویه و سازه اصلی و نیز چگونگی در نظر گرفتن اثر اندرکنش دینامیکی در محاسبه پاسخ دقیق سیستم ثانویه بیان گردید. این قسمت را می توان بعنوان اساس برنامه نویسی نرم افزاری در نظر گرفت که موضوع این پایان نامه می باشد. و اما در قسمت دوم این پایان نامه که شامل فصل چهارم می گردد، قابلیتها، توانائیها و چگونگی کار با نرم افزار مورد نظر این پایان نامه که بعنوان second analyser نام گذاری شده است بیان گردید و کوشش شد تا با ارائه مثالهای متعدد در زمینه تحلیل سازه و همچنین تحلیل سیستم ثانویه، صحت عملکرد این نرم افزار مورد بررسی و داوری قرار گیرد. در قسمت سوم این پایان نامه که شامل فصل پنجم می گردد تلاش شد تا با بررسی دو پارامتر مهم تأثیرگذار بر پاسخ سیستمهای ثانویه یعنی نسبت جرم و نسبت فرکانس، شرایط و دلایل افزایش درصد خطای تحلیل سیستم ثانویه ناشی از نادیده گرفتن اثر اندرکنش دینامیکی آن با سازه اصلی ارائه گردد. پس از بررسی انجام شده بر روی پارامترهای مهم نسبت فرکانس و نسبت جرم به دو نکته اساسی پی می بریم. اولاً استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی نسبت به روش طیفی باعث ایجاد درصد خطای بیشتری در محدوده نسبت فرکانس واحد می گردد. ثانیاً چنانچه فرکانس طبیعی سیستم ثانویه بیشتر از 1.3 برابر فرکانس طبیعی سازه اصلی باشد و جرم آن کمتر از 01. 0جرم طبقه ای از سازه اصلی که سیستم ثانویه بر روی آن نصب شده، گردد می توان با در نظر گرفتن یک ضریب افزایش، نیروی محاسبه شده از تحلیل بدون اندرکنش سیستم ثانویه را به میزان %15 افزایش داد تا خطای ناشی از نادیده گرفتن آن اثر اندرکنش به حداقل خود برسد.