مقدمه: نیروی انسانی عامل اصلی و ضروری رشد و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع محسوب می شود. توسعه پایدار به دلیل محدودیت نیروی انسانی کارآمد و رقابت فشرده و نزدیک بین کشورهای مختلف در زمینه دستیابی به راه هایی که قادر باشند آنان را هرچه سریعتر به اهداف مطلوب برسانند از مهم ترین مباحثی است که توجه کشورهای در حال توسعه را به خود معطوف داشته است. هدف: تحقیق حاضر به بررسی وضعیت نیروی انسانی متخصص در اداره تربیت بدنی استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1388 پرداخته است. هدف های ویژه تحقیق شامل بررسی وضعیت نیروی انسانی بر اساس تخصص، جنسیت، برابری فرصت ها، قوانین و مقررات و میزان تمرکز و عدم تمرکز در هیأت های ورزشی استان کهگیلویه و بویراحمد بوده است. روش تحقیق و تجزیه و تحلیل: این تحقیق به دلیل ماهیت و موضوع آن از نوع تاریخی- تحلیلی و پیمایشی بوده است و دارای دو جامعه آماری می باشد. یکی جامعه ای که از طریق اسناد و مدارک مورد بررسی قرار گرفته و شامل 2048 نفر مرد و زن شاغل در پست های مربی، داور و مدیر ورزشی و جامعه دوم که با آنها مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام گرفته، شامل 46 نفر از روسای هیأت های ورزشی می باشد. در این تحقیق نمونه و جامعه آماری یکسان می باشند. برای گردآوری داده ها از دو ابزار اسناد و مدارک و مصاحبه نیمه ساختار یافته و برای تجزیه و تحلیل آن ها از شاخص های آماری و فرمول های محاسباتی استفاده شده است. نتایج: نتایج تحقیق حاکی از آن است که 37/80 درصد مربیان 26/71 درصد داوران دارای کارت درجه 3 هستند. 39/60 درصد مربیان و 47/57 درصد داوران دارای مدرک پایین تر از کارشناسی می باشند، 9/74 درصد مربیان 68 درصد داوران 8/83 درصد مدیران ورزشی دارای رشته ای غیر از تربیت بدنی هستند، 57/80 درصد نیروی مرد و 43/19 درصد آن ها زن می باشند. بحث و نتیجه گیری: نسبت نیروی انسانی به ورزشکار در اکثر هیأت ها از استانداردها تبعیت نمی کند، برابری فرصت ها در توزیع نیروی بین خانم ها و آقایان رعایت نشده است، توزیع نیروی انسانی با قوانین و مقررات هم خوانی ندارد، هیأت ها در تصمیم گیری راجع به نیروی انسانی کاملاً آزاد هستند. نتیجه کلی این تحقیق این است که ساختار موجود نیروی انسانی مناسب نمی باشد.