جهت بررسی حساسیت امنیت آبی استان همدان به کم آبی، در تحقیق حاضر پس از مطالعه روابط بین انسان و محیط و نگرشهای موجود در این زمینه، آسیب پذیری یک منطقه به حوادث طبیعی و کاهش امنیت منطقه در اثر اینگونه حوادث با توجه به تعاملات و پسخورهای پیچیده حاکم، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس بر پایه ترسیم حلقه های علیتی مربوط به علم پویایی سیستمها، مکانیزم اصلی خسارات سیستمیک در منطقه، به عنوان یک مدل مفهومی شناسایی گردیده است. در پی آن بر اساس ایده حلقه های کارایی و قضاوت از روی نمودارهای ترسیم شده، سه شاخص به عنوان نمایانگرهای وضعیت منطقه به لحاظ آسیب پذیری به کم آبی معرفی شده است. در پایان برای مدلسازی مدل مفهومی بدست آمده، سه سیاست منتج از وضعیت شاخصهای معرفی شده، یک سیاست به عنوان اعمال همزمان سه سیاست اول و یک سیاست به عنوان حالت عادی، مطالعه شده اند. نتایج بدست آمده حاکی از موثر بودن اعمال همزمان سیاستهای هر سه شاخص در کاهش آسیب پذیری به خشکسالی می باشد.