یکی از جدید ترین روش های شکل دهی ورق، فرم دهی به وسیله هیدروفرمینگ می باشد. در این شیوه فشار سیال بعنوان یک ابزار شکل دهی استفاده می شود بنابراین معمولاً نیمی از ابزار صلب صرف نظر می گردد. البته در اغلب حالات فشار سیال به عنوان مادگی قالب عمل می کند و از یک دیافراگم برای آب بندی و جداسازی ورق از سیال استفاده می گردد. این روش با توجه به مزایای فرآوانی از جمله افزایش نسبت کشش، تولید قطعات با هندسه پیچیده و کنترل چروکیدگی دارد مورد توجه بسیاری از صنایع قرار گرفته است. در پایان نامه حاضر ابتدا پس از مروری بر مقالات و بیان تئوری های ورق های فلزی، با استفاده از نرم افزار abaqus 6.6 مزیت های کشش عمیق هیدروفرمینگ بر کشش عمیق سنتی مشخص می شود. همچنین تاثیر پارامتر های موثر در جهت بهبود نسبت کشش ، حداقل ضخامت و مقدار تنش ون میزز حداکثر در قطعه بررسی می شود. در پایان تاثیر پارامتر های مختلف هیدوفرمینگ بر تمایل قطعه به چروکیدگی با استفاده از معیار حد چروکیدگی نیز بررسی شده است.