مدیریت پروژه فرایندی است که جریان و بستر اجرای پروژه را (از طریق) ممکن ترین راه و یا ممکن ترین نتیجه مطلوب، برای تحقق و دستیابی به هدف های مورد نظر، برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل می کند.(فرهنگ واژگان نظام فنی و اجرایی کشور؛1384)مدیران پروژه در صدد یافتن بهترین راه برای اجرای پروژه هستند تا ضمن توفیق در اجرا ی آن، مزیت رقابتی برای سازمان خود ایجاد نمایند. امروزه مفهوم بهترین بطور مداوم در حال تغییر است و دیگر بهترین زمان انجام پروژه، بهترین هزینه، بهترین فن آوری، بهترین ساختار و بهترین روش اجرای پروژه برای یک پروژه در همه ی زمان ها یا برای همه ی پروژه ها در یک زمان تعاریف یکسانی ندارد. لذا مدیران پروژه می بایست به دنبال فرصت ها و تهدیدهایی باشند که می تواند در اجرای پروژه موثر باشد. در این تحقیق، تلاش شده ضرورت پرداختن به مدیریت استراتژیک در پروژه ها با بررسی پروژه قطار شهری(مترو) اصفهان به عنوان یک پژوهش موردی گردد. به همین منظور و برای یافتن رهیافتی به این مدعا، به بررسی عوامل عدم موفقیت این پروژه پرداخته ایم. به همین منظور در ابتدا مصاحبه ای با مدیران این پروژه صورت گرفت و عوامل موثر در عدم موفقیت پروژه از دیدگاه ایشان، اخذ و پس از دسته بندی و مرتب سازی در قالب یک پرسشنامه با 56 سووال مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. عوامل مذکور در پنج گروه وظایف مدیریتی، عملیات اجرایی پروژه، جلب رضایت ذی نفعان، تغییرات محیطی و مدیریت مالی دسته بندی شده است. نتایج حاصل از تحقیق ضمن تأیید فرضیه ها، گویای ضرورت پرداختن به مدیریت استراتژیک پروژه می باشد. 10 عامل موثرتر در عدم موفقیت پروژه قطار شهری(مترو) اصفهان عبارتند از: 1- عدم مدیریت واحد شهری و در نتیجه عدم هماهنگی بین مدیران ادارات شهری 2- عدم ثبات در مدیریت پروژه 3- عدم جذب نیروی انسانی متخصص و کارآمد براساس نیازهای پروژه با توجه به سوابق کاری مستند 4- وجود نداشتن پیمانکاران و مشاوران داخلی آگاه به مباحث قطار شهری 5- تشکیل نشدن دفتر فنی پس از حذف مدیر طرح 6- عدم ثبات در ساختار سازمانی 7- عدم توانایی پیمانکاران و مشاوران منتخب در اجرای پروژه 8- عدم وجود افراد باتجربه در تیم پروژه به منظور کمک به تصمیم گیری ها و حل مشکلات 9- طراحی ضعیف پروژه یا اشتباه در اجرای آن 10- عدم شناخت کافی مسوولین و بدنه شهرداری نسبت به پروژه قطار شهری