این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش ویژگی های تیپ های شخصیتی نظریه انیگرام بر افزایش ادراک خویشتن انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان رشته های تحصیلی دانشگاه الزهرا بودند (در حدود ده هزار دانشجو از 8 دانشکده) که از میان آن ها 370 نفر از دانشجویان این رشته ها که در مقطع کارشناسی بودند به شیوه تصادفی از 4 دانشکده و متناسب با جمعیت هر دانشکده، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از این جمعیت 30 نفر ازکسانی که دارای سطح پایین تری از میانگین ادراک خویش بودند، و همچنین تمایل به شرکت در کلاس های آموزشی نیز داشتند، انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: مقیاس سنجش ادراک خویشتن(smsp)، شاخص 9 تیپ شخصیتی ریزو-هادسون(rheti) و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناسی. پس از همتاسازی دو گروه ، افراد گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت آموزش انیگرام(متغیر مستقل) قرار گرفته و گروه کنترل به دور از متغیر مستقل نگه داشته شد و بعد از اتمام دوره آموزشی، از هر دو گروه آزمایشی و گواه پس آزمون(مقیاس ادراک خویشتن) گرفته شد و در انتها دو گروه مورد سنجش و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ادراک خویشتن پس از آموزش تیپ های شخصیتی نه گانه انیگرام به گونه ای معنادار بهبود یافته است. همچنین آموزش انیگرام توانست سطح حرمت نفس و خویشتن پذیری(دو مقیاس ادراک خویشتن)را با اطمینان 0/01 p< به گونه ای معنادار افزایش دهد.