چکیده هدف کلی از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارتهای حرکتی بر ظرفیت حافظه کاری کودکان 7 تا 11 ساله بوده است. جامعه آماری شامل کودکان مقطع ابتدائی آموزش و پرورش منطقه 12 شهر تهران و نمونه آماری را تعداد 102 نفر که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، تشکیل داد. در ابتدا ظرفیت حافظه کاری آزمودنی ها توسط آزمون حافظه اعداد شنیداری (یکی از خرده آزمونهای آزمون هوش وکسلر)اندازه گیری و اطلاعات خام آن ثبت شد ، بر اساس نمرات کسب شده به طور تصادفی آزمودنی هابه دو گروه 51 نفره (کنترل و تجربی)تقسیم شدند. برنامه آموزشی در غالب بازیهای مختلفی که شامل مهارتهای حرکتی دستکاری(مانند پرتاب، دریافت، ضربه با پا، گرفتن، ضربه زدن و.....)،جابجایی(مانند راه رفتن، دویدن، پریدن، لی لی، سر خوردن و.....) و استواری(مانند نشستن،ایستادن، تعادل روی یک پا، جا خالی دادن و راه رفتن روی چوب موازنه و.....) می باشد، برای گروه تجربی در 20 جلسه،به صورت 6 روز در هفته و هر جلسه 50 دقیقه اجرا گردید.پس از گذراندن دوره ، مجدداً ظرفیت حافظه کاری آزمودنی ها از طریق آزمون حافظه اعداد شنیداری به همان صورت آزمون اولیه اندازه گیری و اطلاعات خام آن ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده واستنتاج نتایج از آزمونهای –t دو نمونه مستقل(برای اطمینان از برابری واریانسها از آزمون لون ) و برای بررسی دقیق تر از آنالیز کوواریانس همچنین آنالیز واریانس یکطرفه استفاده شد و سطح معنی داری برای همه آزمونها در نظر گرفته شد. نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنادار در ظرفیت حافظه کاری پایه های مختلف قبل از آموزش مهارتهای حرکتی(00/0=p ) ، عدم وجود تفاوت معنادار در ظرفیت حافظه کاری دانش آموزان پایه های مختلف گروه تجربی پس از آموزش مهارت های حرکتی (17/0=p ) و به طور کلی تأثیر معنادار و مثبت آموزش مهارتهای حرکتی بر افزایش ظرفیت حافظه کاری کودکان در مقطع ابتدایی (00/0=p ) می باشد.