امروزه علم به قدرت و توانایی احساسات و هیجانات در زندگی انسان پی برده است و در حال کشف و تبیین جایگاه آن در فعالیت ها و رفتارهای انسان می باشد. در سالیان اخیر، مطالعات به تدریج از هوش منطقی به سمت هوش هیجانی سوق یافته است. به همین ترتیب, از دهه ی 90 میلادی نیز این مفهوم در ادبیات تحقیقی مدیریت نیز استفاده شده است. تحقیقات متعددی نشان داده که مدیران باهوش هیجانی بالا، مدیران و رهبران موثری هستند که اهداف را با حداکثر بهره وری و با کسب رضایت و تعهد کارکنان محقق می کنند. از این رو در این تحقیق, به طراحی و اجرای مدل رابطه ی هوش هیجانی مدیران-رضایت شغلی کارکنانشان و نیز مدل هوش هیجانی-رضایت شغلی کارکنان پرداخته شد. از این رو از بین مدل های مختلف هوش هیجانی، مدل بارآن که یکی از قوی ترین و پرکاربردترین مدل ها و از بین ابزارهای سنجش رضایت شغلی ، ابزار jdi انتخاب گردید. سپس توسط این ابزارها داده ها جمع آوری شده و مدل ها اجرا شدند. نتایج و شاخص های برازش نامناسب بودن مدل ها را نشان دادند. برای اصلاح مدل هوش هیجانی مدیران-رضایت شغلی کارکنانشان, بین عوامل مدیریت تنش, روابط میان فردی و روابط درون فردی از عوامل هوش هیجانی و به همین ترتیب بین عوامل ماهیت کار, علاقمندی به کار و همکاران از عوامل رضایت شغلی روابط دوسویه برقرار شد. میزان مدل به 42/0 افزایش یافته و شاخص ها, نیز برازش مدل را نشان داد. برای اصلاح مدل هوش هیجانی-رضایت شغلی کارکنان, بین عوامل سازگاری با مدیریت تنش, خلق عمومی با روابط درون فردی از عوامل هوش هیجانی و بین عوامل ماهیت کار و ترفیع با حقوق, سرپرستی با ترفیع و در نهایت بین علاقمندی به کار و ماهیت کار از عوامل رضایت شغلی روابط دوسویه برقرار شد. میزان مدل به 51/0 افزایش یافت و شاخص های برازش مدل هم بیانگر مناسب بودن مدل است. تحقیق نشان داد که فرضیات اصلی درست هستند یعنی هوش هیجانی مدیران بر رضایت شغلی کارکنان و هوش هیجانی بر رضایت شغلی کارکنان موثر هستند.