نام پژوهشگر: مرجان خجسته فر

بررسی وضعیت زیرساخت های مدیریت دانش و فرایند تبدیل دانش در مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری شیراز بر اساس مدل مطالعه زیرساخت های مدیریت دانش در سازمان ها
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1388
  مرجان خجسته فر   عبدالحسین فرج پهلو

در پژوهش حاضر زیرساخت های مدیریت دانش و فرآیند تبدیل دانش در مرکز منطقه ای اطّلاع رسانی علوم و فناوری به عنوان یکی از مراکز ملّی و منطقه ای اطلّاعاتی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی وضعیت موجود مرکز منطقه ای اطّلاع رسانی علوم و فناوری از نظر دارا بودن مشخصه های یک سازمان دانش محور می-باشد. روش پژوهش پیمایشی از نوع توصیفی-تحلیلی است جامعه آماری این تحقیق شامل 87 نفر از کارکنان سازمان مورد نظر می باشد. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه، مشاهده، و مصاحبه استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است که وضعیت زیرساخت های مدیریت دانش در جامعه مورد پژوهش به طور کلی در وضعیت مناسبی قرار دارد و از این میان بودجه سازمانی در وضعیت بهتری بوده است .بررسی ها نشان داد که مرکز منطقه ای دارای استراتژی مدیریت دانش می باشد و از لحاظ فراهم آوری فرآیندهای مدیریت دانش، واحد فناوری اطلّاعات و ارتباطات و شبکه دانش بیشتر مورد توجه سازمان قرار گرفته است. همچنین در مرکز منطقه ای بر روی یادگیری و بها دادن به ارزش منابع انسانی به عنوان تولیدکنندگان و منبع دانش تأکید شده است. فرهنگ سازمانی در این سازمان از جایگاه پایین تری نسبت به دیگر زیرساخت های مدیریت دانش قرار دارد. علاوه بر این، در این مرکز اولویت دادن مدیران رده بالا به فعالیت های مربوط به اشتراک گذاری و تبادل دانش، یکی از تأثیرگذارترین عواملِ ارتقاءدهند? فرهنگ سازمانی است. در سازمان مذکور بین جنسیت و استفاده از امکانات فناوری اطلّاعات و ارتباطات در به اشتراک گذاری و تبادل دانش و همچنین بین سطح تحصیلات و هر یک از زیرساخت های مدیریت دانش (فرهنگ سازمانی، منابع انسانی، فناوری اطّلاعات و ارتباطات) رابطه معنی داری وجود دارد. یافته های این پژوهش نشان داد، در مرکز منطقه ای از میان سازوکارهای به کار رفته در فرآیندهای تبدل دانش (بر طبق مدل نوناکا و تاکه اوچی) فرآیند "ترکیب" از جایگاه بالاتری برخوردار است؛ سپس به ترتیب برونی سازی، اجتماعی سازی و درونی سازی در اولویت های بعدی بوده است. در پایان ضمن ارائه پیشنهادهایی برای سازمان، پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی نیز ارائه شده است.