تحقیق حاضر با هدف شناخت ابزارهای تبلیغات اینترنتی و بررسی ترجیح و اولویت مدیران وب سایت و کاربران اینترنت در انتخاب ابزار تبلیغات اینترنتی تدوین گردید. در این تحقیق تلاش بر آن بود که با بررسی مقایسه ای این دو گروه از بازیگران عرصه تبلیغات اینترنتی (مدیران و کاربران) به مطابقت دیدگاه موجود بین این دو گروه پرداخته شود که به دلیل نبود مستندات قابل اتکا و محدودیت های پیش رو که به دلیل نو بودن این صنعت در کشور و نبود دانش کافی به وجود آمد، این مهم میسر نشده و نهایتاً دیدگاه دو گروه به طور مستقل بررسی و نظرات آنها بازتاب داده شد. در این راستا، پس از بازدید از سایت های فارسی و انتخاب 90 سایت که به نحوی با تبلیغات اینترنتی سر و کار داشته اند، محقق موفق به انجام مصاحبه با 8 مدیر وب سایت شد. سپس دو مجموعه پرسشنامه برای دو جامعه آماری مستقل (مدیران وب سایت و کاربران) طراحی و تدوین گردید و به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری مدیران وب سایت و کاربران، تعداد 384 پرسشنامه در هر گروه توزیع شد. در خصوص جامعه ی اول، به دلیل عدم همکاری آنان تعداد قابل قبولی برای تحلیل با آزمون فریدمن به دست نیامده و در نتیجه، نتایج حاصله صرفاً به صورت کیفی گزارش شد. در خصوص جامعه ی کاربران نیز، با نرخ بازگشت 74% تعداد 284 پرسشنامه برگشته و قابل استناد بود که اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون فریدمن و آزمون کای دو ( ) و همچنین به کارگیری آماره های آمار توصیفی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که عوامل مختلفی بر روی اولویت کاربران اینترنت در انتخاب ابزار اثرگذار بوده و رتبه بندی آنان از ابزارهای تبلیغات اینترنتی یکسان نمی باشد. با بررسی های به عمل آمده مشخص شد که عواملی چون سن، جنسیت، تحصیلات و میزان آشنایی با اینترنت که مبنای تفاوت های فردی کاربران است و همچنین عواملی مانند انگیزه کاربران از ورود به سایت و یا تجربه قبلی آن ها از بازدید از یک سایت، از فاکتورهای موثر بر انتخاب آنان است. همچنین بررسی ها حاکی از آن بود که متأسفانه مدیران وب سایت به عنوان استفاده کنندگان از این ابزار برای جلب مخاطبان، شناخت عمیقی از مباحث نداشته و فعالیت آن ها بر پایه عملکردی کاملاً تجربی و مبتنی بر آزمون و خطاست و رویکردی علمی، سیستماتیک و قابل سنجش و ارزشیابی در فعالیت های تبلیغاتی آنان وجود ندارد. این نتایج از آنجا حائز اهمیت است که در ابتدای عمر تبلیغات اینترنتی در ایران، می تواند به شکل دهی دیدگاه مدیران وب سایت، مدیران بازاریابی و به طور کلی فعالان عرصه تبلیغات کمک نموده و مانع اتلاف منابع آنان به جهت رسیدن به مخاطبان مورد نظر از طریق آزمون و خطا شود و به عنوان گام های نخستین تحقیقاتی در این عرصه در کشور، مبنای خوبی برای تحقیقات گسترده و عمیق تر آتی گردد. باشد که این تحقیق تلاش کشور را در پر کردن شکاف موجود و مشهود خود با دنیا در صنعت بازاریابی و تبلیغات اینترنتی تسریع بخشد.