مقاله حاضر به بررسی میزان استرس به عنوان یکی از عوامل موثر برفرایند یادگیری وتولید کلامی از حیث سرعت و کندیlمی پردازد. شناخت کافی از این عوامل می¬تواند در تصمیم گیری¬های آموزشی نقش شایانی جهت بهینه برگزار نمودن کلاس های زبان ایفا نماید. مطالعه ارتباط استرس با فرایندهای یادگیری زبان خارجی، بیانگر این مطلب است که استرس می¬تواند با وجود متغیرهای متفاوت فرایند آموزش را از زوایای روان شناختی یادگیری تحت تاثیر قرار داده وعامل منفی و بازدارنده محسوب ¬گردد. نتایج بررسی¬های اولیه نشان می¬دهد که با افزایش سن میزان استرس کاهش می یابد و عواملی از قبیل عامل فردی، جو کلاس، عامل اقتصادی، اعتماد به نفس وغیره تا اندازه زیادی بر میزان استرس زبان آموزتاثیر دارند. برای ثابت نمودن فرض ارائه شده، بر آن شدیم با مطالعه میدانی به اثبات هر کدام از این متغییر ها بپردازیم. اغلب تحقیقات نشان می¬دهند که استرس زبان خارجی یکی از انواع استرس است که می-تواند بر روی فرایند یادگیری زبان تاثیر منفی بگذارد (مکین تایرو گاردنر112:1991). مقایسه میانگین نمرات ﻤﺆلفه¬های استرس (عواطف و احساسات، جو و شرایط کلاس، عوامل فردی، عوامل اقتصادی، رفتار معلم و اعتماد به نفس) در بین زبان آموزان ﻤﺆید آن است که بالاترین رتبه به عواطف و احساسات و پایین ترین رتبه به اعتماد به نفس اختصاص یافته است. به این معنی که زبان آموزی که دارای اعتماد به نفس بالاتری می-باشد، کمتر تحت تأثیر استرس در تولید زبانی قرارگرفته است. و داده های تحلیل شده در مطالعه میدانی مشخص نموده¬اند که افراد با عواطف و احساسات بالاتر، بیشتر تحت تاثیر استرس قرار گرفته¬اند.