مطابق آمارها ایران جزو یکی از کشورهایی است که مصرف انرژی بالایی دارد. در سالهای اخیر دولت همواره با پرداخت یارانه، قیمت حاملهای انرژی به خصوص بنزین و گازوئیل را پایینتر از قیمتهای تعادلی بین المللی نگه داشته است. این سیاست دولت موجب گشته تا تقاضای حاملهای انرژی به خصوص بنزین، روند رو به رشدی داشته و آلودگی هوای بیشتری نیز ایجاد نماید. توجّه به آمارها و اثرات سوء آلودگی هوا بر روی سلامتی انسان ضرورت بررسی آثار حذف یارانه برخی حاملهای انرژی در کاهش آلودگی هوا را بیش از پیش آشکار می سازد. لذا در این تحقیق به مطالعه و بررسی آثار حذف یارانه حاملهای انرژی بر میزان مصرف انرژی و به تبع آن کاهش آلودگی هوا پرداخته ایم. به منظور دستیابی به هدف فوق در این مطالعه از دو روش اقتصاد سنجی و داده ستانده به صورت توام استفاده شده است. ابتدا توابع تقاضای بنرین و گازوئیل با استفاده از روش state space درحالت time varying (تغییر کشش قیمتی تقاضا در طول زمان) برآورد شده و به کمک آن اثر حذف یارانه بر روی مقدار تقاضا محاسبه شده است. سپس با استفاده از مدل داده ستانده زیست محیطی ارتباط بین کاهش مصرف و کاهش آلودگی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در اثر حذف یارانه، مصرف بنزین و گازوئیل در هر بخش اقتصادی به طور تقریبی 27 درصد و 39 درصد کاهش می یابد. همین امر موجب کاهش آلاینده های و به میزان 38 درصد، و به ترتیب 27 و 29 درصد و به میزان 34 درصد می شود.