رضایت زناشویی، نشانگر استحکام و کارایی نظام خانواده است. برای برخی همسران جانبازان زندگی زناشویی به دلایل مخلتف ممکن است به صورت ویژه ای فشارزا باشد و به همین دلیل در معرض اختلافات زناشویی و آسیبهای خانوادگی بیشتری باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان رضایت مندی زناشویی در همسران جانبازان و غیرجانبازان و هم چنین اثربخشی مداخله گروهی غنی سازی و ارتقا زندگی (leap) و عقلانی هیجانی رفتاریrebt)) بر افزایش رضایت مندی زناشویی همسران جانبازان بود. در مطالعه اول، 60 آزمودنی برای هر گروه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه رضایت مندی زناشویی (دارای چهار خرده مقیاس جاذبه، ارتباط، نگرش و سرمایه گذاری و یک نمره کل) بر روی آنها اجرا شد. برای مطالعه دوم، از بین داوطلبانی که در مطالعه اول نمره رضامندی زناشویی پایینی داشتند، برای هر گروه 30 نفر داوطلب فراخوانی شدند و به طور تصادفی در یکی از دو گروه آزمایشی leap وrebt و یا در گروه گواه قرار گرفتند. جلسات گروهی برای گروههای مداخله 5 جلسه یک و نیم ساعته بود. بر روی گروه گواه درمانی صورت نگرفت. در مطالعه دوم پرسشنامه رضایت زناشویی بر روی تمام آزمودنی ها اجرا شد. پرسشنامه اهداف شخصی (pci) برای سنجش ساختار انگیزشی و پرسشنامه تفکرات غیر منطقی (ibq) برای سنجش باورهای غیرمنطقی از دیگر ابزارهای پژوهش بودند که اولی برروی گروه leap و دومی بر روی گروه rebt به صورت پیش و بعد از مداخله اجرا شدند. نتایج مطالعه اول نشان داد که همسران جانبازان نسبت به همسران عادی در تمام مقیاسها و نمره کل، رضایت مندی زناشویی نمرات پایین تری دارند. مطالعه دوم نشان که (الف) گروه leap بر روی 9 مقیاس از 11 مقیاس ساختار انگیزشی پیشرفت کردند؛ (ب) گروه rebt از مجموع 11 باور غیرمنطقی در 9مورد تغییر معنادار به دست آورده بود؛ (ج) از نظر نتایج رضایت مندی زناشویی بین گروه درمانی leap و گروه درمان rebt به جز خرده مقیاس نگرش تفاوت معناداربود. نتیجه آن که هر دو مداخله در افزایش رضامندی زناشویی همسران جانباز موثر بوده اند.