پایاننامه حاضر با عنوان «بررسی کاربرد واژههای فارسی در زبان محاورهای جوانان و نوجوانان ارمنی ایرانی»، سعی در بررسی واژههای فارسی در گفتار محاورهای جوانان و نوجوانان ارمنی ساکن شهر تهران دارد، که علی رغم وجود معادل برای آنها، کاربردشان به صورت فارسی جاافتادهتر و مصطلحتر است. به منظور جمعآوری دادهها، پرسشنامهای برگرفته از فهرست موریس سوادش، متشکل از 560 واژه از 29 مقوله مختلف در اختیار 50 گویشور از سه مقطع تحصیلی راهنمایی، دبیرستان و کارشناسی و از هر دو جنس زن و مرد به طور مساوی داده شد.به منظور تجزیه و تحلیل دادهها، واژههای کلیه مقولهها، به تفکیک تحصیلات و جنسیت، در نمودارها و جدولهای جداگانه مورد بررسی قرارگرفتند تا تاثیر این متغیرها معلوم شود.طبق بررسیهای انجام شده، با بالارفتن تحصیلات از میزان کاربرد واژههای فارسی کاسته میشود و نیز بسامد کاربرد واژههای فارسی در گفتار زنان،کمتر از گفتار مردان است. همچنین این نتیجه حاصل شد که واژههایی که در رابطه شمول معنایی هستند، بسامد کاربرد واژه شامل به صورت فارسی بسیار کمتر از کاربرد واژه های زیرشمول است.به عنوان نمونه در رابطه با شمول معنایی «پرندگان»، کاربرد واژه شامل «پرنده» به صورت فارسی بسیار کمتر از کاربرد واژه های زیرشمول «دارکوب» یا «طوطی» می باشد.