مطالعه حاضر مطالعه ای آزمایشی با ساختار تک آزمودنی است و با هدف تعیین اثربخشی درمان نوروفیدبک در کاهش علائم اختلال وسواسی- جبری انجام شد. بدین منظور دو موقعیت آزمایش و کنترل که هر کدام شامل 3 آزمودنی بود انتخاب شدند. موقعیت آزمایش به مدت 20 جلسه تحت مداخله نوروفیدبک و دارودرمانی (بیش از 10 هفته) قرار گرفتند و موقعیت کنترل فقط دارو دریافت کردند (به مدت بیش از 10 هفته). هر دو موقعیت آزمایش و کنترل قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه وسواسی- جبری یل براون(y- bocs)، سیاهه وسواسی- جبری مادزلی (moci)، و پرسشنامه آمیختگی فکر و عمل – فرم تجدید نظر شده (taf-r) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین از برگه ثبت روزانه جهت ثبت تغییرات تدریجی علائم اختلال وسواسی-جبری در طی مداخله استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل چشمی و مقایسه نمودار آزمودنی ها قبل و ضمن درمان استفاده شد و براساس شیب منحنی ها در مورد تغییرات متغیر مستقل و وابسته، قضاوت صورت گرفت. از فرمول محاسبه اندازه اثر کوهن (1998) نیز برای سنجش تفاوت های حاصل بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. پژوهش حاضر نشان داد که ترکیب نوروفیدبک با دارودرمانی در کاهش علائم اختلال وسواسی-جبری موثرتر از دارودرمانی صرف است. کلیه آزمودنی های موقعیت آزمایش تغییرات محسوسی داشتند و این تغییرات در پیگیری 1 الی 2 ماهه حفظ شده بودند.