در این رساله ما به بررسی رابطه¬ی موجود میان تفکرات دلوز و برگسون درباره¬ی سینما پرداخته¬ایم. علی¬رغم نگاه غالب به سینما به عنوان یک هنر بازنمایانه، ما تلاش کرده¬ایم نشان دهیم که اندیشه¬های دلوز در این راه خلاف¬آمد بوده و مسیرهای تازه¬ای را می¬گشایند. روش¬شناسی برگسونی در زمینه¬ی «شهود» و «عقل» را بررسی کرده¬ایم و انواع تقسیم¬بندی¬های دلوزی از تصویر را شرح و بسط داده¬ایم. زیبایی¬شناسی مد نظر دلوز را در آثار سینمایی چندی ردیابی کرده¬ایم و تأثیر و تأثر آراء او را در عرصه¬ی مطالعات سینمایی بیشتر مد نظر قرار داده¬ایم. بنا به نظرات دلوز سینما دارای قابلیت ارایه¬ی تصویری از زمان است. زمان-تصویر و اندیشه-تصویر از کلیدهای درک تفکرات دلوزی هستند و ما این هر دو را به طور مبسوط بررسی کرده¬ایم.