در این تحقیق نیمه تجربی از بین زنان مبتلا به دیابت نوع ii مراجعه کننده به کلینیک شرکت نفت اراک، تعداد 27 نفر انتخاب و در سه گروه کنترل (8 نفر)، استقامتی (10 نفر) و قدرتی (9 نفر) قرار گرفتند. گروه تمرینات قدرتی و استقامتی به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته و هر جلسه 50-30 دقیقه) تمرینات را اجرا نمودند. در این پژوهش از پرسشنامه های کیفیت زندگی sf-36 و سلامت روان ghq استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار spss نسخه 12 با استفاده از آزمون های t همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه و در سطح اطمینان 99 درصد (p<0.01) انجام شد. نتایج پژوهش: بین میانگین داده های پیش آزمون و پس آزمون کیفیت زندگی گروه استقامتی (sig:0.001) و قدرتی(sig:0.007) و سلامت روان گروه استقامتی(sig:0.001) و قدرتی(sig:0.001) اختلاف معنی داری وجود دارد. anova نشان داد که بین میانگین داده های پیش آزمون کیفیت زندگی (sig=0.235) و سلامت روان (sig:0.277) سه گروه اختلاف معنی داری وجود ندارد ولی در پس آزمون کیفیت زندگی(sig=0.007) و سلامت روان (sig:0.001) وجود دارد. تمرینات استقامتی و قدرتی بر کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران دیابتی تأثیر دارد ولی تأثیر تمرینات استقامتی بر کیفیت زندگی این بیماران بیشتر است.