فرض بر این است که با زیاد شدن سن گویشوران تهرانی تفاوتهای زبانی براساس جنسیت افزایش می یابد. تفاوت در به کارگیری گونه های مختلف زبانی را در سه گروه سنی 20-25 سال و 40-45 سال و 60-65 سال در چند حوزه شامل تغییرات واجی و قلب و اتباع و پس خوراند کلامی و عبارت احتیاط آمیز و پرسش تاییدی مورد بررسی قرار دادیم. تفاوت در گروه 20-25 سال و 60-65 سال ناچیز و در گروه 40-45 سال تفاوت قابل ملاحظه ای را شاهد بودیم.