این پژوهش به بررسی رابطه هوش هیجانی و راهبردهای مقابله ای با کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو پرداخته است.از طرح همبستگی استفاده شده وجامعه آماری را کلیه مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران تشکیل داده اند. 110 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند و پرسشنامه کیفیت زندگی وابسته به دیابت ،هوش هیجانی بار-ان و راهبردهای مقابله ای لازاروس فولکمن در مورد آنها اجراگردیده است.روشهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفته است. از نرم افزار spssجهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش بهره گرفته شد.یافته های پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و راهبردهای مقابله ای با کیفیت زندگی رابطه معنی دار وجود ندارد.از میان زیر مقیاس های هوش هیجانی کنترل تکانه،شادکامی وهمدلی پیش بینی کننده کیفیت زندگی بودند.از میان زیر مقیاسهای راهبردهای مقابله ای نیز مسولیت پذیری ،خویشتن داری و گریز و اجتناب پیش بینی کننده بودند.تنها زیر مقیاس هوش هیجانی که راهبردهای مقابله ای را پیش بینی کرد،خوش بینی بود.بیمارانی که دارای عوارض دیابتی بودند به طور معنی دار کیفیت زندگی پایین تر داشتند.بین کیفیت زندگی زنان و مردان دیابتی تفاوت معنا دار مشاهده نشد.