چیرگی نور اسلام، بر جهان ظلمانی و رواج تعلیمات معارف الهی آن، سبب شد تا مسلمانان متفکّر و طالبان حقیقت و کمال انسانی، با اندیشیدن در باب توحید، معرفت حق و راههای وصول به حقیقت و غایت وجود، و با یاری جستن از قرآن کریم و احادیث، یک مکتب فکری، و علمی به نام عرفان به وجود آورند که بعدها بخش عمده ای از هویّت ملّی ما محسوب گردید. با توجه به اینکه ادبیّات فارسی در زمینه فرهنگ اسلامی تکوین یافته، از این رو عمیقاً با مفاهیم و معانی اسلامی و عرفانی درهم آمیخته است. این آمیزش و پیوند در آغاز شعر فارسی، سطحی و کم رنگ بود ولی با تکامل اندیشه های عرفانی به تدریج عمق و گسترش بیشتری یافت و سبب شکوفایی و غنای ادب فارسی گردید. از آنجا که اشعار عرفانی، بیشترین بهره را از الفاظ و مفاهیم قرآنی و مأثوری برده اند، لذا فهم و درک دقیق معانی آنها مستلزم آشنایی با آیات و احادیث و نحوه استفاده شاعران از آن متون دینی است. به این سبب به گمان نگارنده، استخراج آیات و احادیث و مأثورات عرفانی و آوردن نمونه های شعری مرتبط با آنها، علل و عوامل نفوذ و جاذبیّت شعر عرفانی را افزونتر آشکار خواهد ساخت و نشان خواهد داد که عرفانی بودن آنها صرفاً از طریق کاربرد آن مفاهیم ممکن گردیده است. آغاز جلوه آن تأثّرات در شعر به صورت جدّی از سنایی، شاعر قرن ششم، شروع و در فاصله زمانی تا جامی از طریق اشعار سخنورانی چون نظامی، عطار، مولوی، حافظ به اوج خود رسیده است، از این رو برای کشف رمز و راز مضامین باریک عرفانی در متون ادبی و نشان دادن میزان تأثّر شعرای عارف و متصوّف از لطایف آیات و مأثورات که سبب تابناکی اندیشه های ایشان گشته، از پژوهش در این زمینه بی نیاز نیستیم. این رساله به منظور دستیابی به چنین مقصودی فراهم آمده و در آن، پس از مطالعه مجموعه ها و دیوان های شعری از سنایی تا جامی و بررسی نحوه بهره گیری سرایندگان این آثار از آیات، احادیث و اخبار عرفانی که از قرن ششم تا نهم در شعر فارسی مورد استفاده شاعران قرار گرفته، استخراج و طبقه بندی گردیده است. بررسی ها بیانگر آن است که از همان آغاز نفوذ دین اسلام، ادبیّات فارسی با الفاظ و مضامین عرفانی و اسلامی درآمیخته و به مرور با تکامل اندیشه های عرفانی عمق و گسترش یافته است. رساله حاضر سرانجام در دو فصل تنظیم گردید؛ فصل اوّل به اشعار ملهم از آیات قرآنی اختصاص یافت و در فصل دوّم به آن دسته از اشعاری که از احادیث و مأثورات تأثیر پذیرفته اند، پرداخته شد.

این تحقیق به بررسی عشق مجازی وحقیقی دراشعارِشهریار وتأثیرپذیری وتأثیرگذاری آن دوبریکدیگر می پردازد.وجود عناصر مجازی ازقبیل عشق به خانواده ونزدیکان،دوستداری دوستـان وآشنایان صمیمی، عشق مجازی شهریار در قالب عشق به معشوقه زیبارویش وعشق طبیعی در بعد مجـازی آن قوالب عشق مجازی شهریار را تشکیل می دهند.عشق طبیعی دربعدحقیـقی آن، عشــق به ائمه ی اهل بیت،بهره مندی شهریار از عرفان ناب اسلامی، عشق به ذات زیباییهای آفرینش(خداوند یکتا)عوامل وعناصر عشق حقیقی شهریار را شامل می شوند.جامعه آماری درتحقیق حاضر،کلیـات دیوان فارسی وترکی شهـریار،به انضمام حیدربابارا شامل می شود.دراین تحقیق بایک بررسی تحلیلی وآوردن شواهدی ازاشعار شهریار،با استمداد واستفاده از منابع موجود،به بررسـی موضـوع مربوط پرداخته شده است.نتـایج حاصل ازانجام این تحقیق حاکی ازسیرِصعودی عشق دراشعار شهریار،همسوبا گسترش گستره ی افکار ورشدمعنوی او وتاثیرمستقیم عشق مجازی وطبیعی برشهریار،دردرک هرچه بهترذات متعال وبه تبع آن عشق ورزی حقیقی اوست.